Manusje-van-alles dat geen steken laat vallen!

Weer een briljant boek van Taylor Jenkins Reid!

Ik weet niet hoe het kan, maar deze was weer eens een schot in de roos. Ik ben normaliter niet geïnteresseerd in sportverhalen (fictie of non-fictie, doet er niet toe), maar ik zat echt twee volle dagen vastgekluisterd aan dit boek.

Ondanks dat ik zelfs totaal geen affiniteit voel met tennis, kon ik volledig in verbinding treden met het verhaal. Het geeft weer dat alles mogelijk is als je er maar je zinnen op zet, maar eveneens wordt het proces gevolgd van iemand die een ware transformatie doormaakt in haar groeiproces. Carrie is zo geobsedeerd door het winnen van het spel, dat ze onderweg min of meer vergeet om te genieten van de rest.

De emotionele momenten volgden elkaar in sneltempo op, vooral toen Carrie's grootste voorbeeld het leven liet. Hierbij werd duidelijk dat ze enkel op zichzelf is aangewezen, maar dat ze dit zeker & vast tot een goed einde kan brengen. Ik twijfel er niet aan dat Carrie's vader zo fier als een gieter geweest zou zijn op haar.

Dit is zo'n boek dat echt iedereen kan lezen & niet direct een vastomlijnd genre behelst voor mij. Het is een manusje-van-alles, zonder dat het steken laat vallen. Zeker een aanrader!