Ik loop stage voor het vak van vogel.

Ondanks het feit dat Arthur Japin al jaren een gekend schrijver is, was dit voor mij een eerste kennismaking. En die is niet geheel verlopen zoals gehoopt.

De roman blijkt volgestopt te zijn met wijze levenslessen. De hoofdpersoon van deze roman was een intelligente man die vooruit dacht en daarbij baanbrekend werk heeft verricht. Middels korte, welgeplaatste uitspraken kan eenieder hier kennis van nemen en er al dan niet zijn voordeel mee doen. Bv. 'Je moet er toch niet aan denken hoeveel afslagen een mens op zijn pad misloopt omdat hij eerder naar zijn twijfels luistert dan naar zijn impuls'. Of deze: ' Het wonderbaarlijke zit hem er niet in dat een mens vleugels krijgt en ermee weg vliegt. Het is pas echt een wonder als het hem lukt beneden te blijven en het uit te houden tussen anderen'.

Het verhaal over Alberto Santos-Dumont is interessant (voor velen een onbekende tot deze roman), maar is hier verpakt in een verhaal dat niet weet te beklijven door het ontbreken van enige diepgang.
Het verhaal lijkt het dan ook zowel letterlijk als figuurlijk aan een hart te ontbreken.