Wat een triest leven!

Nina Simone had een enorm talent, maar ze had het meest succes met blues ans Jazz muziek. Ze was klasiek opgeleid en zag zichzelf als een klassiek musicus. Dit bracht en enorme tweestrijd in haar teweeg. Haar moeer was dominee en had haar ook geleerd dat blues de muziek van de duivel was. Langzamerhand krijgt ze succes, maar kan daar ook heel slecht mee omgaan. Ze was actief in de anti-apartheid beweging, hetgeen ook sterk naarvoren kwam in haar concerten. Haar leven wordt een enorme rolocoaster van emoties, managers die alles voor haar proberen te organiseren. Ze is vreselijk moeilijk en aggressief en schrikt er niet voor terug om met mensen op de vuist te gaan als het moet. Ze gaat tegen het publiek te keer als ze niet tevreden is. Het is naar het einde van haar leven ook duidelijk dat ze psychische problemen heeft en als ze haar medicijnen neemt gaat het beter. Helaas krijgt ze dan kanker, waaraan ze uiteindelijk sterft als ze 70 is.Zou het anders zijn gelopen als haar moeder en haar familie haar carrière geaccepteerd had?