Mooi boek

Die naoorlogse verstikkende jaren vijftig, waarin je aan allerlei normen en waarden moest voldoen ook al waren ze nog zo kneuterig - worden enorm goed beschreven. De verplichting van vrouwen om altijd maar te voldoen aan de wensen van hun mannen, waardoor ze rustig 11 kinderen op de wereld moesten zetten.... brrrr. Kinderen die emigreren en die je vervolgens nooit meer ziet: Het leven was ook ná de oorlog heel lang geen feest!

Ook de machteloosheid in de oorlogsjaren en het schuldgevoel daarover zijn goed invoelbaar. Want zolang je het zelf niet meegemaakt hebt, kan je je eigenlijk niet voorstellen hoe je eigen reactie zou zijn geweest: zou je ook bang zijn geweest en de rest van je leven een schuldgevoel met je meedragen? Zou je ook al het andere en vreemde ver van je weg geduwd hebben zodat je schuld minder erg lijkt? Je weet het niet, gelukkig maar!

Fijn dat er auteurs zijn die je over dit soort vraagstukken laat nadenken.