Zeer fijne feelgood

Na de dood van haar man doet Lucie een schokkende ontdekking. Het enige wat ze daarna wil, is weg uit Nederland. En dat doet ze. Ze gaat naar Frankrijk, waar David woont. Maar David is helemaal niet blij om haar te zien en ziet haar liever weer vertrekken.

De schrijfstijl van Marina was het eerste wat me opviel aan dit boek. Heel beeldend en daardoor waande ik me in het mooie Frankrijk. Je bent echt samen met Lucie in Frankrijk. Het tweede wat me opviel aan de schrijfstijl, was dat het heerlijk vlot doorlas. Ik had het boek dan ook binnen een dag uit en dat gebeurt me niet zo vaak. Ik moest en zou weten hoe het af zou lopen. Door de schrijfstijl zat ik echt middenin het verhaal en leefde ik met alle personages mee. Lucie vond ik vanaf het eerste moment een fijn personage. Je weet haar geschiedenis natuurlijk nog niet aan het begin, maar ik had haar meteen in mijn hart gesloten. David daarentegen vond ik iets lastiger. Waarom deed hij zo boos? Had hij daar wel een goede reden voor?

Het verhaal zit heel goed in elkaar en langzaamaan wordt alles duidelijker. Soms wilde ik Lucie of David wel een schop onder hun kont geven. Praat eens met elkaar! En zoals een echte feelgood kenmerkt, heeft dit boek ook een heel fijn einde.

Na deze eerste ontmoeting met het werk van Marina Folkers, ben ik benieuwd naar meer! Dit was veelbelovend.