Maatschappijkritisch

Het zou onterecht deze roman van Holt in de schaduw te laten van vorige boeken, als: 'Hoogtelijn' en 'Wees niet bang'.

De constructie vind ik zeer doordacht, vooral om de keuze die de auteur aan het eind, op de allerlaatste bladzijde, maakt. Die gebeurtenis - dat ongeval - speelt zich af op dezelfde plaats als de misdaad waarmee de roman begint: het luxueuze huis van Ellen en Jon. En daar houd ik nu net van: een auteur die van bij de start weet hoe het verhaal zal verlopen en eindigen.

In 'Schaduwdood' hekelt Holt een maatschappij waarin afschuwelijke misdaden als die van Breivik én die van kindermishandeling door volwassenen die het voor de buitenwereld gemaakt hebben, kunnen plaatsvinden. Daarmee houdt ze de lezer een spiegel voor: zowel binnen de beslotenheid van het gezin als massaal openbaar in de stad of op een eiland kunnen de meest gruwelijke moorden gebeuren. Dat maatschappijkritische is overigens in de laatste romans van de Noorse schrijfster opvallend aanwezig. Wat zo mooi is, is dat Holt verschillende visies op het waarom van die misdaden, op de persoon van de dader, in haar roman verwerkt. Ook gesjoemel met geld op hoog niveau weeft ze ertussen. Zo heeft ze een enorm rijke thematiek in 'Schaduwdood' behandeld.

Het is dus niet allemaal erg mooi daar in het hoge noorden, een beeld dat we hier in West-Europa vaak hebben van Scandinavië.

Daarnaast vind ik het nieuwe personage, de jonge Henrik Holme, een erg boeiende figuur. Ik kijk ernaaruit hem in volgende boeken opnieuw te ontmoeten.