Na vele positieve verhalen over dit boek te hebben gehoord, besloot ik het aan te schaffen en vol goede moed te lezen.
Achteraf kan ik eigenlijk maar één ding concluderen: René Appel stelt met Schone handen behoorlijke teleur.
Het onderwerp van het boek, het samenwonen met een man die verzeild is geraakt in het drugscircuit, biedt mijns inziens volop mogelijkheden tot het schrijven van een spannend boek. Laat nu juist de echte spanning in het hele verhaal ontbreken.
Het verhaal kabbelt voort zonder ook maar één moment ECHT spannend te worden. De hoofdpersonen Eddy en Sylvia worden dusdanig oppervlakkig beschreven dat je nooit het gevoel hebt echt in het verhaal te zitten.
Het voorspelbare einde van Schone handen was eveneens een behoorlijke teleurstelling.