Treurig, maar fijn

Als haar opa ziek wordt, is Sarah van 14 ten einde raad. Terwijl hij in het ziekenhuis ligt, probeert zij voor zichzelf en haar paard te zorgen wat de nodige problemen oplevert.

Natasha is advocaat, ze ligt in scheiding, maar samen met haar ex-man ontfermt ze zich over Sarah. Dat zorgt ervoor dat ze zich meer met hem moet bezighouden dan haar lief is. Ze wil het verleden liever afsluiten en beginnen aan een nieuw hoofdstuk in haar leven, maar dat lukt maar niet.

Dit is een verhaal over liefde, verlies en de kracht van kwetsbaarheid.
Het is niet zomaar een feel good romannetje. Het woord dat dit boek voor mij het beste samenvat is treurnis. Zo'n beetje vierhonderd pagina's stapelt de ellende zich op. Aan de ene kant een jong meisje dat zichzelf probeert te redden in een harde wereld en in de andere verhaallijn het verdriet van een man en vrouw die diep in hun hart nog van elkaar houden, maar die elkaar maar niet lijken te willen begrijpen.
Als je iets zoekt om je humeur een boost te geven, is dit misschien niet de juiste keuze. Toch is het een fijn boek om te lezen, omdat je wordt meegezogen in de belevenissen van de personages. Sarah en Natasha gaan steeds meer leven, en af en toe zou je ze willen toeschreeuwen dat ze niet de juiste keuze maken.
Het wisselende perspectief is af en toe een beetje verwarrend. Uit de context moet je steeds afleiden of het om Sarah of om Natascha gaat. Toch zorgen deze perspectiefwisselingen ook voor vaart in het verhaal, waardoor je wilt blijven doorlezen.