Hartverwarmende feelgood vol sterke, kleurrijke personages

Na de dood van haar beste vriendin, Kate, die overleed aan borstkanker, ontdekt Zoë dat zij de voogdij over Kates dochter heeft gekregen. Martha is 16 jaar en gaat om met haar verdriet door veel te veel te drinken, drugs te gebruiken en slechte keuzes te maken. Zoë moet ineens veranderen van de leuke, gezellige buurvrouw en beste vriendin van Martha’s moeder in een verantwoordelijke volwassene. Ze besluit met Martha te verhuizen naar het kleine dorpje Budbury, aan de westkust van Engeland, in de hoop dat de frisse zeelucht, een nieuwe omgeving, nieuwe mensen om hen heen en een trager leven hen allebei zal helpen om om te kunnen gaan met de dood van Kate.

Eenmaal aangekomen in Budbury doet de gemeenschap er alles aan om ze welkom te heten, maar zit Martha daar wel op te wachten? Zoë voelt zich echter snel thuis en ze voelt zich gesteund door de gemeenschap die vaak samenkomt in het Duincafé, steun die ze wel kan gebruiken wanneer Martha’s mysterieuze Australische vader ineens wat van zich laat horen.

Het eerste hoofdstuk zet direct de toon voor de rest van het boek. Het is ontroerend, verdrietig, liefdevol en grappig tegelijk. Door de dood van Kate zijn Zoë en Martha allebei lamgeslagen, maar ze moeten het nu toch samen zien te redden. Later keren alle personages uit de eerdere boeken terug en dat voelt als thuiskomen. De sfeer in het boek is erg fijn en deed me wel een beetje aan Gilmore Girls denken: een pittoresk dorpje, een hechte gemeenschap vol excentrieke maar liefdevolle inwoners en een café waarin iedereen samenkomt en lekker eten en drinken een grote rol speelt.

Ondanks dat Zoë en Martha het zwaar hebben, zijn er ook volop lichtere momenten die je laten glimlachen. Dit is echte feelgood: hartverwarmend, geloofwaardig, vol sterke karakters, leuke dialogen en enkele verrassende wendingen. Het heeft diepgang, gevoelens worden mooi omschreven en de personages maken een ontwikkeling door terwijl je hun karakter beter leert kennen door wat ze meemaken. Het is een heel mooi verhaal over rouwverwerking, vriendschap, onzekerheden, liefde, steun en een warme gemeenschap. Goed voor heerlijke leesuren!