Lezersrecensie
Bevestiging van het eerste boek
In "De blinde vlek" volgen we Thomas Berg en zijn team in hun onderzoek naar de moord op Simen Paulus, die in Leuven van een balkon gegooid wordt. Het opzet van dit boek is identiek aan dat van de eerste Thomas Berg, "De zaak Torfs": het slachtoffer in kwestie wordt eerst gedurende een hele tijd gevolgd in de aanloop naar de moord, vooraleer de moord aan bod komt en Thomas Berg op de voorgrond treedt. De meeste misdaadromans beginnen vrijwel aan het begin met een moord, en dat maakt de reeks met Thomas Berg verfrissend.
Dit voorgedeelte speelt zich af in Turkije en daarin leren we Simen Paulus en een aantal anderen kennen, waarbij vooral professor Sterckx en diens vrouw Sophie een belangrijke rol spelen. Simen wordt er beschuldigd van de diefstal van een set waardevolle munten en alhoewel hij die diefstal niet gepleegd heeft, besluit hij toch stiekem het land te verlaten omdat hij niet geloofd wordt. Bovendien heeft hij een affaire met Sophie waar hij vanaf wil. Dit gedeelte is boeiend uitgewerkt. Jo Claes maakte zich er niet snel vanaf om aan het ware misdaadgedeelte te kunnen beginnen, maar heeft het de aandacht gegeven die het verdient.
Berg heeft een aantal eigenschappen die vrij uniek zijn, vergeleken met de meeste andere speurders. Hij weet veel af van kunst en cultuur, zoekt graag het kerkhof op voor de rust, verbetert taalfouten van collega's, kookt graag en goed en heeft iets met orchideeën. Minder unieke eigenschappen die al vaker door auteurs zijn opgevoerd, zijn dat hij geen auto rijdt en voortdurend met zijn meerderen overhoop ligt.
In Leuven volgen we niet alleen de speurtocht van Berg en zijn mensen, maar krijgen we ook de privé-liefdesproblemen van Berg voorgeschoteld. Door dat laatste krijgt Berg een gezicht en groeit hij als personage, wat altijd prettig is in een reeks. De zoektocht naar de moordenaar en de gestolen munten zelf tenslotte zit goed in elkaar, zonder dat er echt wereldschokkende dingen gebeuren. Maar dat hoeft ook niet. Net zoals bij "De zaak Torfs" is het rustige tempo waaraan het verhaal zich afspeelt, absoluut geen obstakel en is dit een fijne misdaadroman dit uit is voor je het weet.
Dit voorgedeelte speelt zich af in Turkije en daarin leren we Simen Paulus en een aantal anderen kennen, waarbij vooral professor Sterckx en diens vrouw Sophie een belangrijke rol spelen. Simen wordt er beschuldigd van de diefstal van een set waardevolle munten en alhoewel hij die diefstal niet gepleegd heeft, besluit hij toch stiekem het land te verlaten omdat hij niet geloofd wordt. Bovendien heeft hij een affaire met Sophie waar hij vanaf wil. Dit gedeelte is boeiend uitgewerkt. Jo Claes maakte zich er niet snel vanaf om aan het ware misdaadgedeelte te kunnen beginnen, maar heeft het de aandacht gegeven die het verdient.
Berg heeft een aantal eigenschappen die vrij uniek zijn, vergeleken met de meeste andere speurders. Hij weet veel af van kunst en cultuur, zoekt graag het kerkhof op voor de rust, verbetert taalfouten van collega's, kookt graag en goed en heeft iets met orchideeën. Minder unieke eigenschappen die al vaker door auteurs zijn opgevoerd, zijn dat hij geen auto rijdt en voortdurend met zijn meerderen overhoop ligt.
In Leuven volgen we niet alleen de speurtocht van Berg en zijn mensen, maar krijgen we ook de privé-liefdesproblemen van Berg voorgeschoteld. Door dat laatste krijgt Berg een gezicht en groeit hij als personage, wat altijd prettig is in een reeks. De zoektocht naar de moordenaar en de gestolen munten zelf tenslotte zit goed in elkaar, zonder dat er echt wereldschokkende dingen gebeuren. Maar dat hoeft ook niet. Net zoals bij "De zaak Torfs" is het rustige tempo waaraan het verhaal zich afspeelt, absoluut geen obstakel en is dit een fijne misdaadroman dit uit is voor je het weet.
1
Reageer op deze recensie