Meeslepend en verdrietig

Ik heb het boek een paar dagen geleden uitgelezen, ik deed er totaal een dag over denk ik, want ik wilde maar verder lezen. Zoals eigenlijk met alle boeken van Lucinda Riley. Ik heb de hele serie van de Zeven Zussen gelezen die tot nu toe uit zijn gekomen en inderdaad heeft dit verhaal veel overeenkomsten qua opbouw en verhaal, maar ik houd ervan. Ik vind het mooi hoe zij er elke keer weer in slaagt om zoveel te vertellen over een bepaald land, de gebruiken, de gebeurtenissen etc., heel knap. Ze heeft goede bronnen qua inlichtingen en geschiedenis. Dit verhaal speelt zich af in Bangkok en Engeland. Zoals Riley schrijft kan ik mij heel goed voorstellen hoe het was, goede sfeertekening. Zonder het hele boek te verraden wil ik graag zeggen dat ook dit boek weer de moeite waard is om te lezen. Grootste voordeel van haar boeken naast geschiedenis en landenkennis: het gaat altijd over sterke vrouwen die nare en moeilijke dingen meemaken maar er altijd uitkomen, linksom of rechtsom en daar houd ik van. Onderwerpen in dit boek: Bangkok, Engeland, Tweede Wereldoorlog, adoptie, geloof in de liefde en altijd ook verdriet. In dit boek is het verdriet heel groot, daar moet je je op voorbereiden, maar het is zo mooi..