Op het einde gaan ze allebei dood

‘Op het einde gaan ze allebei dood’ een jeugdroman geschreven door Adam Silvera.
“Leven is een zeldzaam iets in deze wereld. De meeste mensen bestaan alleen maar.”
Met deze quote van Oscar Wilde begint het boek.
Het boek vertelt het verhaal van twee tienerjongens, de hoofdpersonages Mateo en Rufus, en die allebei in New York City wonen. De twee kennen elkaar niet, maar daar komt verandering in als ze op 5 september middernacht een melding krijgen van ‘Deathcast’, een bedrijf die je op een onverwacht moment opbelt en je vertelt dat je binnen de 24 uur zal sterven.
Wanneer Mateo op zoek is naar een laatste vriend om zijn laatste dag mee door te brengen, komt hij op de ‘Last Friend’-app een andere “doodloper” van ongeveer dezelfde leeftijd tegen, de 17 jarige Rufus. Ze beginnen te chatten en spreken af om hun laatste dag samen door te brengen in de stad. Hun wens is om een bijzondere laatste dag te beleven en ook om afscheid te nemen van hun vrienden, die ze ook aan elkaar voorstellen. Beide vriendengroepen kennen elkaar niet, maar de vriendschap tussen hen allen komt sterk en snel naar boven. Omdat het de jongens hun laatste dag is, willen ze deze ook zo goed mogelijk beleven. Ze proberen de resterende tijd zo intens mogelijk door te brengen en trachten één leven op één dag te beleven, maar doen dit op een veilige, bedachtzame wijze zonder te veel risico’s. Elke keer ze de buitenwereld betreden, kan het meteen hun laatste zijn.
‘Op het einde gaan ze allebei dood’, geschreven door de jonge en in de New Yorkse Bronx opgegroeide auteur Adam Silvera, is een fascinerend boek waardoor je steeds met spanning en plezier verder wil lezen. Het boek is vooral bedoeld voor tieners en doet jongeren nadenken over het thema leven en dood. Hoewel ik denk dat iedereen, ook volwassenen, van dit boek zou kunnen genieten. Nadenken over het leven is een universeel thema. Tijdens het lezen stel je de vraag wat jij zelf zou doen in die bepaalde situaties. Daarbij hebben de personages dezelfde leeftijd als ik, waardoor je erg geïnteresseerd bent in de manier waarop ze hun laatste dag zullen beleven. Je komt tot besef dat je moet leven alsof elke dag je laatste kan zijn. Hoewel de titel van het boek al meteen verklapt wat er zal gebeuren, het dus een spoiler is, ben je ondanks deze titel toch erg nieuwsgierig naar het verhaal erachter. Misleidend is dat dit boek op het eerste zicht vooral lijkt te gaan over de dood, maar eens het boek uitgelezen blijkt de auteur toch vooral ons leven en meer bepaald de manier waarop we leven te willen benadrukken. Als lezer beleef je het begin van het einde van de twee jongens. Op die manier maakt Adam Silvera de lezer onmiddellijk zeer nieuwsgierig van hoe en wanneer het zal eindigen.
Ook zijn er in het boek verschillende aparte kleine karakters verwerkt en die verweven zijn met de hoofdverhaallijn. Zo zijn de hoofdstukken van het boek eerder kort en geschreven vanuit de perspectieven van de verschillende hoofd- en randpersonages en zijn er heel wat kleinere karakters in het boek die één of meerdere kleine hoofdstukken hebben. Verrassend en ook verfrissend qua opbouw is dat deze verschillende personages op een bepaald moment samenvallen met de hoofdverhaallijn en zo een extra meerwaarde geven aan dit boek. Zo is er bijvoorbeeld het verhaal van Vin Pearce, een man die ook te weten kwam dat hij binnen de 24 uur zal sterven. Op een bepaald moment komen de hoofdpersonages Vin Pearce tegen en heb je als lezer meer info dan de personages zelf. Je ervaart zo het leven van de jongens vanuit hun ruimere leefwereld.
Om de spanning te vergroten gaf de auteur de twee jongens tegengestelde karaktereigenschappen. Matteo is een eerder schuchtere jongen. Hij heeft niet veel vrienden en spendeert zijn tijd liefst alleen in zijn kamer. Rufus is een extraverter en open persoonlijkheid. Ondanks de tegenstelde karakters worden ze zeer goede vrienden. Doorheen het boek zie je dat Mateo dankzij zijn vriendschap met Rufus openbloeit. Hij durft steeds meer, wordt zelfzekerder en is hij Rufus daar dankbaar voor. Je voelt de band tussen de twee jongens sterker en sterker worden naast het feit dat ze elkaar nog maar minder dan 24 uur kennen en ziet deze gaandeweg tussen de twee evolueren tot een sterke, hechte vriendschap.
De auteur combineert op intrigerende manier het thema “verwittigd worden wanneer je zal overlijden” met huidige technologie van “apps” en op web gebaseerde toepassingen. Zo zou het leuk zijn meer te weten over ‘Deathcast’ en de mensen die erachter zitten. Zonder deze toepassing zouden beide hoofdpersonages elkaar nooit ontmoet hebben en elkaar nooit kunnen hebben steunen in hun lot.
De leeftijd van de hoofdpersonages, twee tieners, maakt het verhaal boeiend. Het zijn jonge personages die dus op een jonge leeftijd zullen sterven. Dit roept ongetwijfeld bij vele lezers medeleven en onrechtvaardigheid op. Je hoopt constant als lezer dat er iets gaat gebeuren dat hun dood verhindert. Je wil niet dat ze sterven.
Ondanks ik eerder een niet-lezer ben, raad ik het boek aan. Het is werkelijk een verassend verhaal, met een aantal ups en downs. Steeds was ik meer en meer benieuwd naar wat de twee hoofdpersonages te wachten stond zodat ik met plezier verder bleef lezen. Ook de schrijfstijl van de auteur was op punt. Het boek is aangenaam, vlot en realistisch geschreven omdat je vanuit het perspectief van elk personage kon lezen en zo op deze manier de gedachtegang van de personages en de personages zelf beter kon leren kennen. Ik raad het boek zeker aan en hoewel het vooral bedoeld is voor tieners ben ik ervan overtuigd dat iedereen ervan kan genieten. Door de titel verwacht je een triestig verhaal, maar dat is het eigenlijk allerminst. “Op het einde gaan ze allebei dood.”, is een ode aan het leven en vertelt het verhaal van veel liefde en bovenal spoort het de lezer aan om écht te leven, eerder dan alleen maar te bestaan.

“Op het einde gaan ze allebei dood”, Adam Silvera
Uitgever: Clavis Uitgeverij
Uitgegeven in het jaar 2018