Ik was met goede moed aan dit verhaal begonnen. Het uitgangspunt spreekt me namelijk erg aan. Het verhaal biedt uitstekende mogelijkheden om schitterende settings te beschrijven. Dit heeft Navarro deels ook wel gedaan.

De verhaallijnen in verschillende tijden heeft Navarro goed gecreeerd en het onheilspellende van Alfred Tannenberg wordt goed neergezet.
De vele personages en hoofdpersonen heeft me alleen meer dan eens doen terugbladeren hoe het ook alweer zat. Ook de veelvoud van groeperingen brengen verwarring. Normaal gesproken ben ik liefhebber van uitgebreide achtergrond van personages en gebeurtenissen alleen draaft Navarro hierin door.

Hoewel het behoorlijk bruut wordt beschreven vond ik toch dat de passage in het concentratiekamp erg indrukwekkend en confronterend word geschreven.
Over het algemeen vond ik het een lange 600 pagina`s waar Navarro meer had kunnen uithalen.
Het houdt me eigenlijk ook een beetje tegen om andere boeken van Navarro te lezen. Jammer, want nogmaals het verhaal was een heel aardig perspectief.....