Lex Paleaux laat je opnieuw niet onberoerd!

Lex Paleaux werkt gestaag aan een consistent oevre. Waar veel romans toch ietwat naar binnengekeerde ego-documenten zijn weet Paleaux het verhaal echt op de voorgrond te zetten, niet zozeer het particuliere leven van de maker. Is dat on-Nederlands?
Na 'Als de dood zucht' gaat hoofdpersoon Quintin naar Canada in de hoop daar een nieuwe start te maken. Het is voor hem geregeld dat hij gaat wonen in een hecht gezin met strenge christelijke regels. Maar door haar geheel eigen natuur onttrekt de driejarige Ruth zich hieraan, waardoor Quintin geïnspireerd raakt en zich enigzins over haar ontfermt. Dit levert hartverwarmende momenten op.
Paleux tekent Quintins 'avontuur' overzee op schijnbaar luchtige toon op, maar herinneringen uit het verleden dringen als korte, hevige pijnscheuten het heden binnen. Daarmee weet hij mij opnieuw te raken. Vriendschap, oprechte -zelfs enigszins ontspannen- bekommering van een dominee in het dorp en de pure natuur van de jonge Ruth zijn prachtige ingrediënten die op je gemoed inwerken. Het emotionele slot doet mij snakken naar een volgende episode uit het leven van Quintin. Lezen!