Wat een boek!!

Kom maar op Lauerhohn, bewijs je maar!” was mijn gedachte!

En eerlijk... Het lof is hem zeker verdient! Het verhaal is origineel bedacht, het loopt lekker en voor je het weet ga je het uitlezen uitstellen, want je wilt nog helemaal niet klaar zijn met Crooner, de prikker en Stolten!

Tijdens het verhaal laat Lauerhohn overal kleine ( soms grote) kruimeltjes achter. Je leest er heel snel overheen en soms zie je de kruimeltjes niet eens!
Ik vind het een grote pluim dat je als auteur overal kruimeltjes achterlaat die een lezer niet zo 1 2 3 vind maar op het einde denkt” hè verrek! Dat had ik in het begin gelezen.” Ik kan dus echt aanraden na het uitlezen, een dagje stil te houden en dan weer opnieuw lezen met de kennis die je dan hebt. Ik denk dat het verhaal dan heel anders gaat worden.