Boeken, en hoe belangrijk ze zijn..

Ik keek er erg uit naar dit boek. Lezen is wat ik het liefst van al doe en een boek over boeken is helemaal de max. De cover in warme kleuren en met een stijlvolle foto, sprak me al meteen heel erg aan, net als de korte inhoud op de achterflap waarin stond hoe het leven van 3 sterke jonge vrouwen -die allemaal met boeken te maken hebben- met elkaar verstrengeld raakt.

Tot daar het enthousiasme, want het verhaal zelf trok me niet echt. De tijdslijnen lagen dicht tegen elkaar, wat soms verwarrend was.

Althea’s verhaal speelt zich af in het vooroorlogse Berlijn (1933), waar de Amerikaanse schrijfster door Goebels uitgenodigd is in het kader van een cultureel programma. Ze laat zich in het begin meeslepen door de geestdrift en het optimisme waar de ‘nieuwe partij’ van een zekere Hitler voor staat in het verarmde Duitsland, maar gaandeweg vallen de schellen van haar ogen als ze geconfronteerd wordt met het gratuite geweld van de bruinhemden op straat, vooral op Joodse burgers. En als ze getuige is van de beruchte boekverbrandingen, vlucht ze het land uit.

De Joodse Hannah moet als fervent tegenstander van de Nazi-partij uiteindelijk ook vluchten naar Parijs (1936) waar ze werkt in de ‘bibliotheek van de verboden boeken’. Hannah en Althea hebben elkaar ontmoet in Berlijn, zijn halsoverkop verliefd geworden op elkaar, maar zijn door een drama weer van elkaar gescheiden.

Viv is een Amerikaanse oorlogsweduwe in New York (1944), die zich inzet voor ASE, het programma waarbij soldaten aan het front boeken toegestuurd kregen om zich te kunnen verstrooien. Als dit programma dreigt gecensureerd te worden omwille van de politieke ambities van een senator, organiseert Viv een groots event om dat wetsvoorstel geschrapt te krijgen. Op dat event kruisen de levens van de drie vrouwen zich.

‘De bibliotheek van verboden boeken’ gaat over sluipende censuur en hoe gevaarlijk dat kan zijn voor de democratie en de vrijheid en is in die zin wel een actueel boek als je ziet dat er in onze maatschappij steeds meer vingertjes zwaaien over wat wel en niet kan of mag gezegd worden. Het gaat over het belang van boeken en de troost die ze kunnen brengen.

Mooi, maar niet prachtig geschreven. Een 3/5 voor mij.