Spannend in eenvoud

Het verhaal gaat over Bé, zij is veertien jaar en start na de zomer aan haar derde jaar van het gymnasium. Voor de vakantie had ze Pfeiffer, daarom ging ze niet met haar vriendinnen mee naar Polen, maar ze is terug. Ze is beter en haar zomer ging gewoon voorbij. Tenminste dat is wat ze zegt.
In het begin moest ik heel even wennen aan de korte zinnen van de schrijfster. Er werd een hoop niet verteld en het maakte me ongeduldig. Maar langzaam groeide ik in het ritme van de woorden. Het mysterie van de voorbije zomervakantie, de eerste dag op school. Het gewone leven met vriendinnen, vragen, brood vergeten zijn en daar honger van hebben. Leraren en hun trucjes, de saaiheid van die ene dag.
Uiteindelijk wordt de lezer deelgenoot gemaakt van dat wat er gebeurde in de zomer en dit voelde voor mij als een opluchting. Ik hoorde erbij.
Prachtig opgeschreven en spannend door ‘enkel’ weg te laten wat het leven van Bé veranderd heeft. In een dag leefde ik mee met die ene dag van Bé. Dat deed ik met liefde.