Lezersrecensie
Groene zeep
Diet Groothuis is schrijfster van meerdere poetsboeken (Het grote poetsboek en Het studentenpoetsboek) en weet dus wel hoe je je huis schoon kunt maken. Daarnaast schrijft ze ook gedichten en siert één van haar gedichten het begin van Het groene poetsboekje. Dat is trouwens ook iets wat het boekje leuk maakt; de verschillende gedichten en stukjes die tussen de hoofdstukken opduiken en het zo iets vrolijker maken, want inderdaad, poetsen is niet leuk maar je kunt wel proberen het leuker te maken. Samen met de frisse, vrolijke stijl maakt dat het tot een makkelijk leesbaar boekje.
Het boek is opgedeeld in drie delen:
1. Het wat en het hoe; waarin ze beschrijft wat je kunt doen met groene zeep, soda en schoonmaakazijn, maar ook hoe je dat een beetje vrolijk kunt doen
2 Alfabetisch poetsen; wat zichzelf al aardig verklaart, lijkt me. Tips om van vlekken af te komen en op grondige wijze verschillende materialen te poetsen
3 Wat nog meer: hoe betrek je je huisgenoten in de schoonmaak en een handige dag, week, maand en jaarplanning.
Hiermee zou je op een duurzamere manier je poetswerk onder controle kunnen houden, samen met je lievelingsmuziek, een beetje zen en eventueel op natte sokken met groene zeep schaatsende kinderen.
Poetsen mag echt wel ook leuk zijn en je hoeft het niet alleen te doen. Helaas zit ik hier met alleen maar een trilspin en ik betwijfel of die behoefte heeft om mee te helpen ("Niet echt hé, Mister Squigglypants!" terwijl hij weer een web maakt).
Wat uiteindelijk de belangrijkste boodschappen van dit boekje zijn, zijn duurzaamheid, hou het zo makkelijk mogelijk en vooral die lol.
Ondertussen zit ik hier nog steeds met een huis dat echt op een deugdelijke poetsbeurt zit te wachten maar dat ligt niet aan het boek. De omslag straalt je al tegemoet, de inhoud is makkelijk leesbaar, luchtig, vrolijk en vast ook uitvoerbaar (al heb ik het niet op ammonia) en de tips en hoe je alles kunt inplannen maakt het nog makkelijker. Zoals de achterflap al vermeldt "Op een aanstekelijke manier, zodat je bijna zin krijgt in een goede schoonmaaksessie".
De groene zeep heb ik al. Nu de zin nog.
Het boek is opgedeeld in drie delen:
1. Het wat en het hoe; waarin ze beschrijft wat je kunt doen met groene zeep, soda en schoonmaakazijn, maar ook hoe je dat een beetje vrolijk kunt doen
2 Alfabetisch poetsen; wat zichzelf al aardig verklaart, lijkt me. Tips om van vlekken af te komen en op grondige wijze verschillende materialen te poetsen
3 Wat nog meer: hoe betrek je je huisgenoten in de schoonmaak en een handige dag, week, maand en jaarplanning.
Hiermee zou je op een duurzamere manier je poetswerk onder controle kunnen houden, samen met je lievelingsmuziek, een beetje zen en eventueel op natte sokken met groene zeep schaatsende kinderen.
Poetsen mag echt wel ook leuk zijn en je hoeft het niet alleen te doen. Helaas zit ik hier met alleen maar een trilspin en ik betwijfel of die behoefte heeft om mee te helpen ("Niet echt hé, Mister Squigglypants!" terwijl hij weer een web maakt).
Wat uiteindelijk de belangrijkste boodschappen van dit boekje zijn, zijn duurzaamheid, hou het zo makkelijk mogelijk en vooral die lol.
Ondertussen zit ik hier nog steeds met een huis dat echt op een deugdelijke poetsbeurt zit te wachten maar dat ligt niet aan het boek. De omslag straalt je al tegemoet, de inhoud is makkelijk leesbaar, luchtig, vrolijk en vast ook uitvoerbaar (al heb ik het niet op ammonia) en de tips en hoe je alles kunt inplannen maakt het nog makkelijker. Zoals de achterflap al vermeldt "Op een aanstekelijke manier, zodat je bijna zin krijgt in een goede schoonmaaksessie".
De groene zeep heb ik al. Nu de zin nog.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Muriel Scheurer
Gesponsord
Een verborgen verleden, drie generaties vrouwen en een Siciliaans decor vol geheimen: Als bittere sinaasappels is dé Italiaanse succesroman die je niet loslaat.
