Herkenbaar en van deze tijd

Laat moederschap, een man in de midlifecrisis, een verbouwing, puberkinderen in het digitale tijdperk en oude ouders die allemaal hulp nodig hebben, een nieuwe baan na 10 jaar moederschap, tegelijkertijd richting de menopauze en de middelbare leeftijd en als klap op de vuurpijl een oude liefde die weer opduikt. Stof genoeg voor een boeiend verhaal en heel herkenbaar, al komt dit voor de meeste vrouwen niet allemaal tegelijkertijd zoals bij Kate. Van deze tijd is vooral de digitale wereld, de sociale media waar de kinderen middenin zitten voorovergebogen in hun gsm en de ouderen die het nauwelijks of niet bij kunnen benen. Des te ouder des te moeilijker te bevatten waar kinderen mee bezig zijn, laat staan dat ze kunnen helpen als er problemen ontstaan. Voor de kinderen is ondertussen de online wereld dichter bij dan IRL. De zoon legt het zijn moeder uit : “In Real Live”.

Op het eerste gezicht aan titel en kaft verwacht je een chicklit. De samenvatting op de achterkant van het boek spreekt dat niet tegen, al gaat het in dit boek over een vrouw van tegen de vijftig in plaats van één van ruim in de twintig. Toch blijkt het niet echt een chicklit te zijn, maar een roman losjes gebaseerd op het leven van Allison Pearson, de schrijfster van dit verhaal. Dit boek is een vervolg op “Hoe krijgt ze het voor elkaar”, waarin de kinderen van Kate nog klein zijn en ze het moederen combineert met haar werk.

Het boek is vooral in het begin niet zo soepel te lezen. Je moet echt even wennen aan het taalgebruik, de bijzondere beeldspraak en de referenties aan allerlei films. Handig als je die films kent, zo niet dan mis je af en toe een clou. Ook bij Roy en Perry is het eerst even zoeken: waar heeft ze het over? De oorzaak is de vorm waarin dit boek is gegoten: een dagboek, hier en daar chaotisch, soms wordt een begonnen verhaal niet helemaal afgemaakt. Je kijkt mee in het hoofd van Kate, die de neiging heeft allerlei lichaamsproblemen namen te geven. Roy blijkt haar slechter werkende geheugen te representeren en Perry de perimenopauze waar ze in verkeerd.

Gelukkig is daar Sally een nieuwe vriendin die Kate krijgt als ze zich aansluit bij “De Vrouwelijke Herintreders”. Zij vertellen elkaar alles over hun leven, zodat duidelijk wordt wat er allemaal aan de hand is. Sally introduceert ook de naam “De Sandwichgeneratie” met bijbehorende uitleg: vrouwen die eerst gaan voor hun carrière, waardoor de menopauze begint als de kinderen nog thuis wonen en de ouders al oud en ziek of hulpbehoevend worden.

Verder in het boek wordt het vermakelijker als je steeds verder het verhaal induikt. Zoals bijvoorbeeld Roy die steeds veel later opduikt met een antwoord op een vraag van dagen geleden, soms nuttig, soms in het geheel niet meer ter zake doende. En verder de vele manieren waarop Kate haar problemen steeds weer weet op te lossen, soms met leugens, soms met slimmigheden maar altijd met veel geduld, creativiteit, inlevingsvermogen en vooral door rustig te blijven in alle omstandigheden. En omstandigheden, die zijn er genoeg en het lukt natuurlijk niet altijd.