Mooie verhalen met lieve herinneringen

Ma geschreven door Hugo Borst bevat mooie verhalen over hoe hij zijn moeder, die aan dementie lijd, ziet en verzorgd.
Dit doet hij op een hele toegankelijke en mooie manier. Het boek staat vol met grappige en lieve herinneringen. Het boek leest erg makkelijk weg ondanks dat het deels een zwaar thema behandeld.

Ze trekt aan het losse vel. Ze lijkt te zeggen: zo lelijk, hilarisch gewoon.
Ik ga er in mee: ‘Ze zijn oerlelijk, ma, die armen van jou. Dat gerimpelde vel, kijk dan, het lijkt wel een plastic broodzakkie.’
Ze bestudeert ze weer, giechelt, slaat haar hand voor haar mond.

Ik moet eerlijk zeggen dat het boek mij niet echt raakte. Ik heb weleens bij boeken dat ik hard aan het lachen ben of aan het huilen. Dit was bij Ma niet het geval. Toch heb ik zeker wel genoten van de vertelwijze van Hugo Borst. Hij verteld zijn verhaal zonder literaire opsmuk en dat is zeker een verademing.

Borst schrijft liefhebbend over zijn moeder en verteld eerlijk hoe het eraan toegaat in het verzorginghuis. De eerlijkheid is verfrissend.
Ma is vooral een eerlijk, mooi en grappig boek vol met lieve herinneringen!