De Magdalena Codex

In De Magdalena Codex volgen we de ontdekking van een eeuwenoud manuscript dat nooit eerder gevonden lijkt te zijn. Het perkament blijkt in uitstekende staat en wordt weg gesmokkeld uit de bibliotheek waar het gevonden is. Dat is het begin van een lange strijd om het manuscript in handen te krijgen en sommige personen zijn hierin zelfs bereid om over lijken te gaan..

De Magdalena Codex is het derde deel van een trilogie, waarvan ik persoonlijk de eerste twee delen nog niet had gelezen voordat ik begon aan De Magdalena Codex. Hoewel er een enkele keer verwezen werd naar gegevens uit de voorgaande twee boeken, bleek dit verder geen belemmering te zijn voor de leeservaring.

Het viel me op dat De Magdalena Codex geschreven is in duidelijke, toegankelijke taal. Hoewel het verhaal vele wetenschappelijke en in de geschiedenis vaststaande feiten bevat (gegeven door Jacob Slavenburg, cultuurhistoricus), is dit totaal niet terug te zien in de schrijfstijl, waardoor het eigenlijk voor iedereen makkelijk te begrijpen is en de lezer ook niet al te veel hoeft na te denken over de gebruikte termen. Ik had voorafgaand aan het lezen wel iets anders verwacht, maar ik ben blij verrast. Als er dan toch een moeilijk woord gebruikt wordt in de tekst, volgt daar - volledig verwikkeld in de verhaallijn - ook direct een korte uitleg op.

Mede door de toegankelijke schrijfstijl leest het boek lekker vlot weg en ben je in no-time door het boek heen. Een andere reden dat het boek zo lekker vlot wegleest, zijn de korte hoofdstukken. Jeroen Windmeijer heeft de hoofdstukken klein gehouden, zoals hij zelf aangeeft, zodat een lezer niet halverwege een hoofdstuk zou moeten stoppen met lezen, maar toch nog aankomt bij enige vorm van een ontknoping. Echter zorgden de korte hoofdstukken er voor mij voor dat ik steeds bleef denken: ‘ach, nog eentje dan’, en zo maar weer door.

Het vlotte wisselen van personages en perspectieven zorgden voor een duidelijk en compleet beeld van de situatie, vaart in het verhaal en het blijven oproepen van nieuwe vragen voor de lezer, wanneer een oudere vraag beantwoord werd. Ook maakt Jeroen Windmeijer veel gebruik van hints naar informatie die in een later hoofdstuk verder aan bod komt. Dit maakt nieuwsgierig en zorgt ervoor dat je aan de pagina’s gekluisterd blijft.

Ik zou De Magdalena Codex graag willen beoordelen met een 4,5 ster. Het is een interessant verhaal met een sterke plot en levensechte personages. Echter ontbrak het voor mij wat aan spanning, in ieder geval op de manier die ik van een thriller verwacht. Dat doet echter niets af aan het verhaal zelf. Ook vond ik het wel jammer om steeds de verwijzingen naar Dan Brown en de Da Vinci Code te lezen, en hoewel ik de reden hierachter inmiddels ken, deed het voor mijn idee wel een beetje onrecht aan Jeroen Windmeijer (en Jacob Slavenburg). Zij hebben deze verwijzingen absoluut niet nodig, want het zijn echt fantastische auteurs.