De verdwijning van Agatha Christie door de ogen van de minnares

Wanneer Archie Agatha vertelt dat hij haar gaat verlaten kan ze dit niet goed plaatsen en weet geen blijf met zichzelf. Ze vertrekt in haar geliefde auto, die wordt teruggevonden zonder een spoor van Agatha.
Naast het verhaal van Agatha's verdwijning loopt nog een verhaal over Nan O'Dea en hoe het verleden soms maakt dat je in het heden zeer bedachtzame keuzes maakt.

Het boek leest vlot weg vanwege de schrijfstijl en korte hoofdstukken. Aan de hand van meeslepende flashbacks kom je stukje bij beetje meer te weten over het hoofdpersonage en zo kunnen de puzzelstukjes in elkaar vallen.

Over de verdwijning van Agatha Christie is al veel geschreven en gespeculeerd, wat niet zo moeilijk is want niemand weet precies wat er tijdens deze verdwijning van 11 dagen gebeurde.
Het boek vertelt het verhaal vanuit het standpunt van de minnares van Christie's echtgenoot, Nan O'Dea. Dit leek me een gewaagde keuze, maar het heeft zeker verrast. Hoe het verhaal wordt opgebouwd begin je met argwaan te lezen over Nan, maar uiteindelijk ga je sympathie voor haar krijgen.
Het boek is niet zo ‘puntje op de stoel’ spannend, maar het nodigt wel uit om steeds verder te lezen.