Lezersrecensie
Een ode aan opnieuw durven beginnen.
Een verhaal dat zich als de zon langzaam in je hart nestelt. Over rouw, loslaten, vriendschap en de kracht van een onverwacht nieuw begin.
Na het plotse overlijden van haar man Chris, weet Hanneke niet goed wat ze met zichzelf en haar leven aan moet. Haar zoon Max is net het huis uit, ze krijgt dagelijks bezoek van bezorgde familieleden en collega’s, en het huis waarin ze samen herinneringen opbouwden is nu doordrenkt van verdriet.
Wanneer een oude droom van haar en Chris - een camperreis langs de kust van Europa- plots heel tastbaar wordt, hakt Hanneke een moedige knoop door: ze koopt een volkswagenbusje en vertrekt.
Wat volgt is geen verhaal van toeristische uitstapjes of zonnige vakanties, maar van rouwarbeid onderweg.
Van stilte in de avonden, eenzaamheid aan het stuur, het schrijven van brieven.
Maar het is ook een verhaal van verbinding.
Op haar route ontmoet ze mensen die op onverwachte wijze haar pak kruisen en raken, waaronder Pien en Kokkie.
Bij deze vrouwen, elk met hun eigen verhaal, kwetsbaarheid en dromen, vindt Hanneke iets wat ze onderweg niet zocht, maar des te harder nodig had. Een gevoel van thuiskomen.
Kokkie is een sprankelende vrouw met littekens uit het verleden, die ondanks alles haar hart openstelt.
Pien is praktischer, maar haar ontmoeting met een oude liefde zorgt voor onverwachte onrust in haar zorgvuldig opgebouwde leven.
En Hanneke, die vindt langzaam maar zeker haar eigen stem terug. Ze beseft dat afscheid nemen niet betekent dat liefde verdwijnt, maar dat er ruimte komt om nieuwe vormen van verbondenheid te ontdekken met anderen en met zichzelf.
Wat ik waardeerde in dit boek is de oprechte manier waarop rouw en herstel worden neergezet. Niet als iets wat je overkomt, maar als iets dat groeit, schaaft, schuurt en verzacht. Het boek is geen tranentrekker, maar een warme uitnodiging om mee te voelen, en af en toe te glimlachen.
Dit boek is als een warme zomerbries met een snuifje melancholie. Het toont hoe je zelfs na het donkerste verlies weer licht kan vinden, in mensen, momenten en jezelf.
Soms is het niet het leven dat opnieuw begint, maar jij. Met een ander hart, op een andere plek en met een beetje meer moed dan je dacht te bezitten.
Na het plotse overlijden van haar man Chris, weet Hanneke niet goed wat ze met zichzelf en haar leven aan moet. Haar zoon Max is net het huis uit, ze krijgt dagelijks bezoek van bezorgde familieleden en collega’s, en het huis waarin ze samen herinneringen opbouwden is nu doordrenkt van verdriet.
Wanneer een oude droom van haar en Chris - een camperreis langs de kust van Europa- plots heel tastbaar wordt, hakt Hanneke een moedige knoop door: ze koopt een volkswagenbusje en vertrekt.
Wat volgt is geen verhaal van toeristische uitstapjes of zonnige vakanties, maar van rouwarbeid onderweg.
Van stilte in de avonden, eenzaamheid aan het stuur, het schrijven van brieven.
Maar het is ook een verhaal van verbinding.
Op haar route ontmoet ze mensen die op onverwachte wijze haar pak kruisen en raken, waaronder Pien en Kokkie.
Bij deze vrouwen, elk met hun eigen verhaal, kwetsbaarheid en dromen, vindt Hanneke iets wat ze onderweg niet zocht, maar des te harder nodig had. Een gevoel van thuiskomen.
Kokkie is een sprankelende vrouw met littekens uit het verleden, die ondanks alles haar hart openstelt.
Pien is praktischer, maar haar ontmoeting met een oude liefde zorgt voor onverwachte onrust in haar zorgvuldig opgebouwde leven.
En Hanneke, die vindt langzaam maar zeker haar eigen stem terug. Ze beseft dat afscheid nemen niet betekent dat liefde verdwijnt, maar dat er ruimte komt om nieuwe vormen van verbondenheid te ontdekken met anderen en met zichzelf.
Wat ik waardeerde in dit boek is de oprechte manier waarop rouw en herstel worden neergezet. Niet als iets wat je overkomt, maar als iets dat groeit, schaaft, schuurt en verzacht. Het boek is geen tranentrekker, maar een warme uitnodiging om mee te voelen, en af en toe te glimlachen.
Dit boek is als een warme zomerbries met een snuifje melancholie. Het toont hoe je zelfs na het donkerste verlies weer licht kan vinden, in mensen, momenten en jezelf.
Soms is het niet het leven dat opnieuw begint, maar jij. Met een ander hart, op een andere plek en met een beetje meer moed dan je dacht te bezitten.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Nikky
Gesponsord
Terwijl Emmy probeert de raadsels op te lossen die door twee verdwenen tienermeisjes zijn achtergelaten, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Elke tiener heeft geheimen, maar wie zou ervoor willen moorden?
Twee zussen groeien op in de meedogenloos snel veranderende miljoenenstad Singapore met de hoge verwachtingen van hun moeder. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
