Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een Appeltaartboek vol Hoop

Nimke 18 april 2016
WAUW. Laat ik daar maar gewoon mee beginnen. Wat een prachtig boek is dit, absoluut een aanrader!

Het boek gaat over Oscar en Meg, die beste vrienden zijn. Ze wonen naast elkaar en praten vaak met elkaar door hun open ramen. Oscar bakt graag appeltaarten, die hij uitdeelt aan mensen die het nodig hebben. "Maar het is geen gewone appeltaart." zo legt Oscar zelf uit, "Het is de appeltaart van hoop. Nadat je een hap hebt genomen, ziet de wereld er ineens bijna helemaal anders uit. Dingen veranderen en tegen de tijd dat je een hele punt op hebt, realiseer je je dat alles weer goed komt." (p. 48)

Op een gegeven moment bakt Oscar een taart voor Meg, als zij het niet meer ziet zitten. Zij gaat namelijk voor een halfjaar naar Nieuw Zeeland toe, terwijl Oscar achterblijft in Ierland. In dit halfjaar verandert alles: Meg komt eerder terug uit Nieuw Zeeland voor een herdenkingsdienst voor Oscar, die vermoedelijk zelfmoord gepleegd heeft. In het boek lees je afwisselend vanuit de perspectieven van Oscar en Meg en kom je erachter wat er in de tussenliggende tijd is gebeurd.

"Gaat iemand van jullie me nog vertellen wat er in godsnaam met hem gebeurd is? Er was helemaal niets met hem aan de hand toen ik vertrok, en nu zijn er van die achterlijke geruchten de wereld in geholpen en werd hij gepest en afgewezen en nu gelooft iedereen dat hij dóód is? Kom op, zeg!" (p. 132)

Ik weet niet goed hoe ik uit moet leggen hoe mooi dit boek is. Er komen veel bekende onderwerpen langs, zoals een eerste liefde en onvoorwaardelijke vriendschap, maar het heeft een heel warme, pure boodschap die veel verder gaat dan een 'normale YA'. Het gaat over het vinden van hoop in situaties vol wanhoop en verdriet. Het gaat over in jezelf geloven en je niet laten beïnvloeden of veranderen door alles in onze wereld. Het gaat over vriendelijk zijn, over mensen liefhebben, over het goede in mensen zien. Over hoe je zelf hoop kan brengen in onze wereld.

"Oscars hobby was mensen redden. Dat deed hij regelmatig, net zoals hij dingen repareerde die kapot waren en mensen opving als ze dat nodig hadden. Het was geen talent dat in het oog springt. Stevie zei dat Oscar een gave had en dat hij door die gave dingen rook waarvan je je niet kon voorstellen dat ze een geur verspreidden: dingen als verdriet en wanhoop, angst en hopeloosheid." (p. 37)

Als ik wil, kan ik het hele boek quoten, zoveel mooie, grappige, eerlijke, ontroerende quotes staan er in dit boek. Het is geen lang boek, je hebt het in een avondje uit, maar je zult er nog lang aan denken. Het veranderde iets in mij, ik kijk soms ineens anders naar dingen. Ik zal niet ineens overheerlijke appeltaarten kunnen bakken, maar ik kan wel mensen hoop geven. En dat een boek zoiets doet, is bijzonder.

Dit is echt een boek dat iedereen gewoon kan (en stiekem moet) gaan lezen: opa, dochter of kleinkind, zuurpruim of goedgelovige lobbes, appeltaart of slagroomtaartliefhebber. Lees het, krijg hoop, en geef hoop.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Nimke