Lezersrecensie
een onroerend vervolg op Wodka en Ranja
Ook Groene Ranja ontroert door de liefde van de meisjes met elkaar, de moeder naar de meisjes en Jasmijn en Imke die van hun moeder houden. Maar ook de liefde die ze krijgen in het kindertehuis. Regelmaat en goed eten, ze kunnen hier kind zijn. Maar constant het gemis, hun moeder en ook de poes Noortje, maar aan de andere kant maken ze ook vrienden. Vaak is het allemaal te verwarrend voor de meisjes, want zal mama komen. Altijd verlangen ze weer naar hun moeder. En voor moeder Ria is er nog steeds de strijd tegen de drank. De liefde voor Jasmijn en Imke, maar de drank is vaak sterker. Net als Wodka en Ranja wil je het boek uitlezen, het blijft boeien tot de laatste bladzijde. Je ziet het allemaal voor je. En weer vraag je je op de laatste bladzijde af: hoe gaat het verder met het leven van Jasmijn en Imke, Het einde van Wodka en Ranja: waar gaan de kinderen naar toe als buurvrouw Corry ingrijpt. Groene Ranja is een onroerend vervolg op Wodka en Ranja, fantastisch.
3
Reageer op deze recensie