Geen pageturner

Drie koppels, drie jonge kinderen en een BBQ die op een dramatische manier eindigt. Dat is het hoofdthema van het verhaal. Het verhaal begint langzaam, te langzaam voor mij, en ik wordt er dan ook niet echt in meegezogen. Maar dapper las is verder.

Je leert de Clementine kennen, die getrouwd is met Sam. Ze hebben een chaotisch leven, Clementine is celliste en is nog altijd op zoek naar een vaste job. Sam is ongelukkig in zijn huidige job en sleept zich door de dagen heen. Samen hebben ze 2 schattige dochtertjes, Holly en Ruby.

Erika is Clementine’s beste vriendin. Het is een vrij gecompliceerde, enigszins door Clementine's moeder opgedrongen vriendschap tussen hen beiden, die begonnen is toen ze nog jong waren. Erika is het tegenovergestelde van Clementine, want ze is zeer gestructureerd, en heeft haar hele leven perfect op orde. Althans zo lijkt het toch. Erika draagt echter nog steeds de littekens mee van haar verleden toen ze een behoeftige, wrokkige puinhoop was. Erika's moeder is namelijk een vreselijke hoarder, en Erika lijdt nog steeds onder de schande van haar jeugd, haar (gebrek aan) opvoeding. Wat er precies tussen deze twee vrouwen aan de hand is, omvat de hele roman.

Ze worden allemaal uitgenodigd op een BBQ bij Erika's buren Vid en Tiffany. Het begint gespannen, maar gaandeweg wordt de sfeer meer en meer ontspannen, de drank vloeit rijkelijk, grappen gaan heen en weer....en dan, dan gebeurt er iets schokkends, wat een impact heeft op elk van de gezinnen, niet alleen op de volwassenen maar ook op de kinderen. Iedereen wordt verteerd door schuld, maar pas op het allerlaatste moment kom je te weten wat er echt gebeurd is. Wie en wat de oorzaak was van het drama.

Elk personage heeft genoeg bagage voor een wereldtour, hoewel dit gewoon een middag is in een prettige voorstedelijke achtertuin in Sydney. Er komen enorm veel extra verhaallijnen in het boek voor, die op de één of andere manier wel aan het hoofdverhaal bijdragen, maar het boek ook enorm vertragen. Ik vond het jammer genoeg geen pageturner, en had absoluut geen moeite ermee om het opzij te leggen. Daarom kan ik het ook niet meer dan drie sterren geven.