6 sterren

Kan ik ook 6 sterren geven? Aangezien ik aan de eerste 2 Boef-boeken 5 sterren gaf en dit derde boek er voor mij nog bovenuit steekt.
Waar Jana en Marnix in het eerste boek (en in het eerste jaar dat Boef bij hen was) meer dan een standbeeld verdienden voor hun geduld en volharding om van een compleet wilde berghond een enigszins aanvaardbare huishond te maken - en daar met bloed, zweet en tranen ook in geslaagd zijn - verdienen ze in dit derde boek opnieuw een standbeeld.
Dit keer om het avontuur te durven aangaan om alles in België achter te laten en in een huis letterlijk in the middle of nowhere in de Franse Pyreneeën te gaan wonen.
Maar vooral voor - weeral - hun geduld en volharding om elke dag opnieuw van 2 hectaren volslagen woestenij een niet meer verwilderde moestuin, bloementuin en bos te maken.
En dat is dan nog zonder alle problemen die wonen op zo’n plek met zich meebrengen.
Maar Jana en Marnix voelen zich, samen met Boef, ver van de ratrace waar we allemaal in leven, op een plek waar de natuur ons leert dat we heel dankbaar mogen zijn dat we haar nog hebben, gelukkiger dan ooit.
En ja, uiteraard gaat het boek ook over Boef, over hoe hij zijn mensen terug meenam naar de natuur waar hij vandaan komt, en over hoe honden aan ons wijze levenslessen geven en van ons elke dag opnieuw een beter mens maken.