mooi, enigszins sprookjesachtig verhaal

Het tweede boek van Ton Vogels heeft mij direct gepakt. De opzet vind ik heel apart.
We lezen het ietwat sprookjesachtige verhaal over het wolfskind Nova en over de gefrustreerde archeoloog De Vree en over hun vriendschap voor elkaar. De schrijver heeft een mooie stijl en past die ook aan bij zijn persoon (de stukjes van de archeoloog in de hij-vorm en dat van het kind in de ik-vorm, duidelijk eenvoudiger van taal). Het verhaal heeft mij geraakt. Ik heb het boek in 2 dagen uitgelezen. Het is apart, fantasierijk, goed geschreven. Kortom ik kan het iedereen aanbevelen.