Arjan is goed, Sara is beter en Raymonde is best!

Een boek dat voelt als het herbeleven van je jeugd, een duik in een televisie-erfenis waar absurdisme en tederheid moeiteloos samengaan. Altijd van je af is geen klassiek eerbetoon, geen droog portret – het is een levendige, beeldende reconstructie van het leven en denken van Arjan Ederveen. En dat past hem perfect.

Wat dit boek zo goed maakt, is dat Arjan niet 'grappig doet', maar is zoals hij is – en juist dát maakt hem grappig. Zijn blik op de wereld is origineel, ontwapenend en soms pijnlijk eerlijk. Of het nu gaat over zijn jeugd, zijn homoseksualiteit of het complexe contact met zijn dominante moeder: alles wordt in rake, trefzekere scènes neergezet. Elk huisje z’n kruisje, en in het geval van Arjan zijn dat behoorlijk grote kruizen – twee overleden broers, een moeder die alles bepaalt, een breuk met zijn creatieve wederhelft Tosca Niterink die nog altijd voelbaar is.

Wat bijzonder sterk werkt, zijn de letterlijk uitgeschreven dialogen. Biografe Sara Berkeljon vangt Ederveen en zijn omgeving alsof je erbij zit – waardoor het boek voelt als een biografie met Ederveen, in plaats van over hem. Dat maakt het persoonlijk, intiem en bij vlagen ronduit hilarisch. Tegelijk ontkomt de lezer niet aan een zekere tragiek. Arjan is sociaal én egocentrisch, ontwijkend als het moeilijk wordt – en daar is hij zelf verrassend open over.

Na het lezen móest ik terug naar YouTube. 30 minuten, Borreltijd – het blijft briljant. Toch besef je: dit soort slow tv, dit eigenzinnige absurdisme, zou nu waarschijnlijk niet meer gemaakt worden. Eeuwig zonde.

Een extra eervolle vermelding voor de audioversie, voorgelezen door Raymonde de Kuyper. Ze is Arjan. Je hóórt hem. Geniaal gedaan.

En wat betreft Ederveens tip aan Berkeljon voor haar volgende boek? Ik hoop dat ze 'm opvolgt.