Schrijfstijl weer meeslepend á la Zafon, verhaal iets minder

Mijn vader raadde mij ooit "De Schaduw van de wind" aan, het boek waardoor ik ben gaan lezen. De trilogie rondom het Kerkhof der vergeten boeken is mijn favoriete reeks en ik was dan ook verheugd dat Zafon meer boeken had geschreven. Dit zijn echter wel Young Adult boeken, maar velen gaven aan dat het ook voor volwassenen de moeite waard was.

Ik heb gemengde gevoelens bij de Nevelprins. Het boek komt langzaam opgang, maar ik was wel af en toe weer gefascineerd door de schrijfstijl van Zafon en verheugd om dit te herkennen uit zijn andere boeken. Hij heeft immers maar een paar boeken uitgegeven en het vierde deel van de Schaduw van de wind laat nog op zich wachten.

Het verhaal in dit boekje vond ik wat minder. Het bouwt zich langzaam op en op het eind gebeuren er opeens van allerlei dingen. Ik moest toch even naar een andere mindset toe en toen ik mij instelde op Harry Potter kon het me weer wat meer bekoren. Bij vlagen een schitterende boekje, maar voor mij een afgeraffeld einde en veel open eindjes. Ik twijfel tussen drie en drie en een halve ster. Als ik een cijfer kon geven, dan zou ik een 6,5 geven en in dit geval afronden naar drie sterren.

Het is een kort verhaal en voor liefhebbers van Zafon toch wel aan te raden!