Op de huid

In één ruk uitgelezen; op de huid gezeten van Bertus en Gait door de ogen van Rudolf en de pen van Bas. Genoten van de herkenbaarheid van de locatie, de spanning in WOII en het leven op het platteland, met de stad en ‘westerling’ die steeds dichterbij komen. Regelmatig hard gelachen. Ook als je niet uit de buurt van Apeldoorn komt, zeer de moeite van het lezen waard. Ik wilde dat ik zulke oudooms had gehad. Ik blijf grinniken bij het saté-prikkertje uit de cordon-bleu. Dit boek verdient een plekje in de boekenkast.! ‘Bij de hobby-boeken’ zou mijn man zeggen. Daarmee refererend met de rij boeken over WOII.
Bas Steman schrijft beeldend en poëtisch, maar blijft ook dichtbij.