De moeder die Niet wilde deugen!

Voor dit boek geldt echt, als je er eenmaal aan begint, blijf je lezen. Het verhaal gaat over een jongen, Antwan, die door omstandigheden van jongs af aan alleen in één huis samenleeft met zijn geesteszieke moeder die hem manipuleert. Ze dreigt hem voortdurend op misplaatse wijze met een opname in een huis voor jongens die niet deugen. Dit gebeurt natuurlijk niet van het ene op het andere moment, maar is een proces van jaren. Zonder al teveel in te gaan op details weet de schrijver deze vreselijke situatie en wat dit voor deze jongen betekent, treffend en met heel veel gevoel neer te zetten. Antwan staat er helemaal alleen voor. Van een goede jeugdhulpverlening is geen sprake. Ook zijn vader geeft niet thuis. Tot overmaat van ramp worden Antwan en Teun, zijn beste vriend, allebei smoorverliefd op Belle. Tijdens het lezen sloeg mijn medelijden met Antwan om in bewondering voor hij zich door zijn moeilijke jeugdjaren heen weet te slaan. Uiteindelijk kiest Antwan voor zichzelf en vertrekt hij naar Noorwegen. Als hij in Nederland afscheid komt nemen van zijn stervende vader, komt alle droefenis en pijn weer naar boven. Het boek begint met de zin ‘waar vriendschap is en liefde’. En hoe mooi is dat dit droevige verhaal daar ook mee eindigt. Vriendschap en liefde die je niet voor mogelijk houd. Het boek wist mij voortdurend te ontroeren en aan het eind moest ik zelfs een traantje wegpinken. Wat een prachtig boek! Heel goed en knap gedaan Jos Govaarts. Een echte aanrader dit boek.