Lezersrecensie
Schaduwspel.
Een lichaam in een verlaten Zweeds bos bij een oude Sami-offerplaats en een gemeenschap die leeft in angst
Wanneer in het bos bij Slagtjärn een lichaam wordt gevonden in een mierenhoop, wordt Olivia Rönning ingeschakeld om de politie te helpen. Het lichaam is deels opgegeten en het hoofd ontbreekt. Er zijn geen vingerafdrukken in de registers te vinden en niemand is vermist gemeld. De bloedsporen die worden aangetroffen bij een oude Sami-offerplaats veroorzaken onrust in het dorp. Hoewel de gemeenschap openstaat voor buitenstaanders, groeit de spanning, mede door de aanwezigheid van een geïsoleerde fascistische familie. De dorpelingen zijn terughoudend om mee te werken met de politie, waardoor Olivia uiteindelijk de hulp moet inschakelen van Tom Stilton en Mette Olsäter.
Als fan van deze serie moest ik deze natuurlijk lezen. Alle personages kende ik al uit vorige delen. Toch had ik wat moeite met deze. Het is heel lang niet spannend. Wel komen er allemaal kleurrijke personages langs en wie heeft het nu eigenlijk op zijn geweten. Daar blijf je wel nieuwsgierig naar tijdens het lezen. Pas op het allerlaatst is er dan wat spanning en vind ik het einde wel heel abrupt. Alsof het boek opeens af moest zijn. De dader was dan wel een verrassing. Ik miste wat diepgang.
Wanneer in het bos bij Slagtjärn een lichaam wordt gevonden in een mierenhoop, wordt Olivia Rönning ingeschakeld om de politie te helpen. Het lichaam is deels opgegeten en het hoofd ontbreekt. Er zijn geen vingerafdrukken in de registers te vinden en niemand is vermist gemeld. De bloedsporen die worden aangetroffen bij een oude Sami-offerplaats veroorzaken onrust in het dorp. Hoewel de gemeenschap openstaat voor buitenstaanders, groeit de spanning, mede door de aanwezigheid van een geïsoleerde fascistische familie. De dorpelingen zijn terughoudend om mee te werken met de politie, waardoor Olivia uiteindelijk de hulp moet inschakelen van Tom Stilton en Mette Olsäter.
Als fan van deze serie moest ik deze natuurlijk lezen. Alle personages kende ik al uit vorige delen. Toch had ik wat moeite met deze. Het is heel lang niet spannend. Wel komen er allemaal kleurrijke personages langs en wie heeft het nu eigenlijk op zijn geweten. Daar blijf je wel nieuwsgierig naar tijdens het lezen. Pas op het allerlaatst is er dan wat spanning en vind ik het einde wel heel abrupt. Alsof het boek opeens af moest zijn. De dader was dan wel een verrassing. Ik miste wat diepgang.
2
Reageer op deze recensie