Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Stilleven

Rachel van der Lee 08 juni 2020 Auteur
Kunstenares Monica wordt door haar zus Manuela benaderd om een portret van haar te schilderen.
In de afgelopen twintig jaar hebben zij helemaal geen contact meer met elkaar gehad.
De demonen uit haar verleden achtervolgen de volwassen Monica nog dagelijks. Door flashbacks leren we de tienjarige Monica en haar vijftienjarige zus Manuela kennen. De meisjes groeien op in een gewelddadig gezin waarin verslaving, drankgebruik en criminaliteit aan de orde van de dag zijn.
Schilderen en het lezen van sprookjes houden Monica op de been maar ook de liefde voor haar oudere zus. Kunnen ze zich staande houden in een leven waarin het geweld van hun vader een steeds grotere rol gaat spelen?

Het boek is geschreven in de ik vorm en wordt beleefd vanuit Monica. Het verhaal is opgesplitst in twee tijdlijnen, die van de meisjes hun jeugd en de volwassen Monica.
Het verhaal is knap geschreven. Als lezer loop je naast Monica in het hele verhaal. De dreigende sfeer proef je tussen de regels door maar ook op de plekken waar Monica zich veilig voelt beleef je dit met haar mee en krijg je zelfs als lezer het gevoel dat je even op adem komt. De beklemmende sfeer van die meisjes hun jeugd is heel goed herkenbaar weergegeven. Maar ook de beschrijving in het atelier is bijzonder goed gedaan. Je kunt de geur van olieverf en terpentine bijna ruiken tussen de regels door.
De spanning loopt steeds verder op en er zitten een aantal bijzondere verrassingen in.

De afwisseling tussen de jeugdige Monica en de volwassen Monica viel in het bijzonder op. Bij het lezen van de jeugd beleef je het ook werkelijk vanuit een kinderlijk oogpunt.
De gebeurtenissen worden voor kennisgeving aangenomen door het jonge kind maar later duikt het besef op dat er veel zaken niet kloppen. Daarin voel je het kind te jong volwassen worden en beslissingen nemen waar ze ook nog veel te jong voor is.
Maar ook vanuit de volwassen Monica voel je de beschadiging die ze als kind heeft opgelopen door alles wat er gebeurd is.
Soms wil je als lezer dat kind bij de hand nemen en troosten. Het zou zomaar waargebeurd kunnen zijn doordat alles goed en levensecht beschreven is. Een nachtmerrie achtige film waaruit je wilt ontsnappen maar waar je niet aan ontkomt.
Een dingetje commentaar, je hebt geen idee waar het zich afspeelt in Nederland. Het kan in elke grote stad zijn of je leest erover heen. Het enige wat duidelijk wordt is dat het in een achterbuurt is. Dit maakt echter voor de verhaallijn niets uit. Een zeer onderhoudend boek over wat een verknipte jeugd en een stukje erfelijkheid met een persoon kan doen en ook wel even blijft hangen in je hoofd.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Rachel van der Lee