Springerig en chaotisch verteld

“Ik zit bovenop en probeer op mijn elegantst mee te kreunen. Zijn geluiden zijn kort en stoterig, en ik zet elke keer een halve seconde na zijn kreun in met een lage, lange ‘ah’, zodat het ritmisch en op bíjna natuurlijke wijze als een geheel klinkt. Hij heeft mijn billen vast en bepaalt het tempo, ik leun met mijn handen op zijn knieën, zodat mijn rug uitgerekt is en ik slanker lijk.”

In haar veelbesproken debuut schetst journaliste Lou-Anna Druyvesteyn het leven van een jonge, aantrekkelijke en lichtzinnige vrouw die in zeven sloten tegelijk dreigt te lopen, maar zich telkens weer handig weet te redden. Tot ze een affaire begint met een veel oudere collega en verliefdheid plotseling om de hoek komt kijken - lastig voor iemand die liever wat aanrommelt. De som van mijn mislukkingen is springerig en soms chaotisch verteld - en blijft grotendeels aan de oppervlakte - al valt er geregeld te lachen om het amoureuze geklooi en gelieg.