Een goed idee maakt nog geen goed verhaal

Een jonge man wordt huiswerkbegeleider en krijgt de verantwoordelijkheid over een zesjarig meisje. Zij is met haar ouders gevlucht uit een land “waar al meer dan twintig jaar oorlog woedt” en “waar de helft van de bevolking analfabeet is”. Aan hem de taak om haar Nederlands op te krikken. Geleidelijk groeit er een bijzondere band tussen hen, dankzij bewegingsoefeningen én dankzij het voorlezen uit een kinderversie van Shakespeares Romeo & Juliet. De gesprekken geven een idee van hoe traag en stapsgewijs het leerproces verloopt, maar literair gezien zijn die passages niet altijd even interessant. Tegenover elke aandoenlijke vondst staan er drie of vier beduidend minder betekenisvolle. Het idee is apart en de bedoelingen goed: de dagelijkse realiteit van vluchtelingen binnen West-Europa invoelbaar maken en met empathie een kwetsbaar kind portretteren. Maar desondanks wist het autofictionele ‘Romeo & Juliet lezen’ mij onvoldoende te beklijven.