bloedverwant

In dit verhaal gaan we mee op reis met Rebecca en haar dochter Moonflower. Waarom ze altijd onderweg zijn dat ondervind je als lezer pas halverwege het verhaal. En dan gaan ook her en der wat puzzelstukjes op hun plaats vallen.

We lezen dit verhaal vanuit twee perspectieven. Rebecca en rechercheur Donner. Vanuit beide kanten krijg je met en met informatie om er een heel verhaal van te kunnen maken. Vanuit Donner krijg je ook stukjes van zijn privé leven en de dingen waar hij mee aan de slag moet. Dat maakt dat je leest over menselijke personages. Echter waar je vanuit Donner in de onderzoek stand gaat heb je bij Rebecca vooral dat je door wilt lezen omdat je wilt weten wat er aan de hand is. Het mysterieuze in deze weet me wel in zijn greep te houden.

Wat mij opviel is dat de auteur me met een bepaald grip aan het verhaal gekluisterd houdt. Het heeft iets mysterieus maar ook heel veel spanning.

Dit verhaal wordt me gegeven als Steve Cavanagh meets Steven King en ik kan je vertellen Neville doet niet onder voor deze grote namen, want hij weet me met zijn thriller te boeien tot de laatste bladzijde. Sommige stukken neigen wat meer naar fantasy, maar ook dit weet ik te kunnen waarderen. En anderzijds heb je een vleugje horror. Het maakt het voor mij een goed verhaal om te lezen.