de mosterdmoorden

Jules besluit om na een jarenlange relatie uit elkaar te gaan en ze verhuisd naar de andere kant van het land waar ze een leuk duinhuisje heeft weten te vinden. In de buurt van dat huisje heeft ze ook een nieuwe baan gevonden en alles lijkt in Damburgh op zijn plaats te vallen. Nog voordat de eerste werkweek van Jules als directeur van een museum voorbij is wordt ze geconfronteerd met een moord.

Wat mij opviel is dat deze cosy crime alles bevat wat het moet bevatten; namelijk humor, spanning en aantrekkingskracht. De hoofdpersonages nemen ons mee in het leven in Damburgh, waar het de laatste tijd niet helemaal vlekkeloos gaat. Omdat Jules vindt dat de politie niet veel vaart achter het onderzoek zet gaat ze samen met haar buurman Jan een eigen onderzoek starten.

Jules en Jan zijn een goed team en al snel merk je een bepaalde spanning tussen hen. Wat ik jammer vind is dat je hier echter niet al te veel meer over terug leest wanneer ons het plot gegeven is. Maar de moordenaar wordt gelukkig wel gevonden. En in dit verhaal had ik deze niet zien aankomen. Ik had continu iemand waarvan ik dacht deze kan er mee te maken hebben, want de geheimzinnigheid eromheen is erg groot. Maar ik had het echt finaal mis.

Een cosy crime die zich door de fijne schrijfstijl makkelijk laat lezen. Ik vloog door de hoofdstukken en dan vooral door de mix van spanning en humor.