Helden van de straat

We lezen dit kinderboek vanuit het perspectief van hond Beau. Hij wordt op een dag gered door Peggy. En vanaf die tijd hoort hij bij het gezin van zijn redder. Daar woont ook kat Mabel. Zij is het huisdier van Peggy´s broertje. Wanneer de oorlog steeds verder optrekt besluiten de ouders van Peggy en Wilf om de kinderen onder te brengen bij hun tante. Dikke tranen rollen over hun wangen wanneer ze afscheid moeten nemen van hun geliefde huisdieren. Er wordt nog wel naar huis gecorrespondeerd.

De oorlog kent veel slachtoffers, zo ook in dit verhaal. Beau besluit om naar Peggy op zoek te gaan. Door haar brieven kan hij een beeld maken van de vuurtoren waarnaast ze nu woont. Samen met kat Mabel en Duif Bomber gaan ze op avontuur. Beau is een sterk personage. Hij laat ondanks de tegenslagen zijn kop niet hangen. Hij weet iedere keer weer vol goede moed door te gaan en zijn weg te vinden. Mabel is een ander verhaal, zij ziet over het gevaar in en kruipt liever in een hoekje en wacht tot de oorlog voorbij is. Maar de woorden van Beau zorgen ervoor dat ze haar kopje optilt en voetje voor voetje vooruit gaat.

Een verhaal dat laat zien dat je het niet altijd met elkaar eens hoeft te zijn om samen een team te zijn. Je kunt ondanks je verschillen toch goed samenwerken. En mede door die verschillen verschillende perspectieven zien waardoor je tot een goed einde kunt komen. Een verhaal waarin je vanuit dieren leest, maar dit net zo goed mensen kunnen zijn. De auteur weet ze goed neer te zetten door ze menselijke trekjes te geven. Ieder heeft zijn eigen identiteit. Wat ik mooi vind is dat de auteur de waarheid niet mooier heeft gemaakt door er meer fictie in te gooien. Hij houdt het verhaal echt, maar vertelt dit dan op een kindvriendelijke manier. Dit is mijn eerste kennismaking met deze auteur en deze is me goed bevallen.