My own worst enemy

We lezen deze roman vanuit Emmeline Clooney. Bij iedere kennismaking laat ze direct weten dat ze geen familie van is. Emmy is afgestuurd aan de toneelschool en doet hard haar best om in de spotlight te komen. Ze wordt vooral gecast voor kleine rollen, maar dat mag de pret niet drukken.
Tijdens een van de vele auditie komt ze Mae tegen. Zij is Emmy´s grootste concurrent. Ze hebben hetzelfde uiterlijk en komen elkaar voornamelijk tegen bij audities voor de lesbienne met kort haar. Alleen is Mae ook nog eens heel leuk, charismatisch en getalenteerd. Emmy gaat haar zien als haar grootste concurrent en ze gaat dan ook de strijd met Mae aan. Wanneer ze dan gecast worden voor hetzelfde toneelstuk moeten ze gaan samenwerken. Hoe dit gaat aflopen? Daarvoor moet je toch echt dit boek lezen.

Deze roman laat zich vanaf de eerste bladzijde makkelijk lezen. Lindon weet me direct het verhaal in te trekken. Emmeline komt sterk over, maar diep van binnen is ze onzeker. En om deze onzekerheid te verbloemen doet ze nog harder haar best om gezien te worden. Dit zorgt alleen niet altijd voor het gewenste effect. Het is mooi om te lezen hoe Lindon de strijd die Emmy voert zo weet te verwoorden.

De beste vrienden van Emmy Ruth en Raphy spelen ook een prominente rol in dit verhaal. Zij wonen met
z´n drieën samen en kennen elkaar al heel lang. Het samen chillen om te relativeren is dan ook zeker geregeld een stuk dat we krijgen te lezen.
Emmy is een kind van gescheiden ouders. Hierin heeft ze een klap opgelopen en gaandeweg het verhaal weet de auteur hierin ook een deur open te zetten en de pleister keihard eraf te trekken.
Mae lijkt heel veel op Emmy, maar qua karakter is het een heel ander persoontje. En dat maakt de passages van deze personages altijd anders. Soms ook wel wat onvoorspelbaar, maar dat maakt het voor mij net leuker om verder te lezen om te zien wat de kern nu precies is.

Een verhaal met heel veel situaties waarin menigeen zich kan vinden. Een stuk dat ook zeker binnenkomt door de onderliggende lagen die vorm geven aan het geheel. Ik kan dan ook alleen maar zeggen dat ik enorm genoten heb van dit verhaal!