Wederom genoten

Vanaf de eerste letter wordt ik in het leven van Emma gezogen. Ze moet haar hoofd boven water zien te houden nu haar man Joost al anderhalf jaar spoorloos is. Ze werkt heel veel uren om er maar voor te zorgen dat de rekeningen betaald worden en haar twee kinderen te eten hebben.

De personages in dit verhaal worden goed uitgewerkt. Ik kan me een goed beeld maken van het gezin, maar ook van de collega’s van Emma en zelfs haar buurman Troy.

Emma krijgt steeds meer op haar bordje. Ze is doodmoe en weet haar hoofd nog maar amper boven water te houden.
Ze neemt een baantje aan waardoor ze in de avonduren meer thuis is. Maar dit baantje is niet zonder gevaren. En dat voel je meteen wanneer Emma die wereld in stapt. Ik moest dan ook blijven lezen om te weten waar het eindigen zou.

Op het laatst gebeurd er veel, maar dit mag de pret niet drukken. Veel puzzelstukjes vallen in elkaar waardoor het verhaal af voelt.