Een boek dat aanzet tot nadenken.

‘De Golf’ geschreven door Morton Rhue in 1981 is heruitgegeven in een prachtig vernieuwde editie. De rood blauwe buitenkant wordt doorgetrokken als een rode draad doorheen het boek door het blauwe lettertype dat wordt gebruikt. Kortom, de vormgeving is enorm aansprekend en na het lezen van de korte samenvatting moest ik dit boek gewoon lezen. Het feit dat dit boek gebaseerd is op waargebeurde feiten maakt het nog intrigerender.

Waarover gaat het boek?

We volgen het verhaal van Ben Ross, een leerkracht geschiedenis die zijn lessen over de Tweede Wereldoorlog aansprekender wil maken voor zijn leerlingen. Hij besluit een experiment te beginnen om aan te tonen hoe makkelijk het is om mensen te beïnvloeden. De beweging die Ben opricht noemt hij ‘De Golf’ en al gauw volgen al zijn studenten hem in zijn nieuwe visie. Er worden slogans gemaakt en in de gangen salueren de leden naar elkaar. Niet-leden worden al snel uitgesloten en zo ontstaat er een bepaalde gure sfeer op school. Al snel wordt duidelijk dat het experiment drastisch uit de hand loopt. Alleen Laurie, een leerling, kan dit stoppen. Maar hoe?

Mijn mening

Het boek heeft als doelpubliek 13 tot 14-jarigen. Dat moet je in je achterhoofd houden als je begint met lezen. Doordat er maar 142 bladzijdes zijn, ligt het tempo hoog. De gebeurtenissen volgen elkaar snel op en dat zorgt ervoor dat het boek spannend blijft. Zeker voor jongeren die niet graag lezen is dit dus een aanrader. Ze moeten zich niet door een dikke pil sleuren voordat ze actie krijgen, maar zitten meteen in het verhaal. Qua woordenschat ben ik niet meteen op een grote hindernis gestuit tijdens het lezen. Het is daarom dus ook een boek dat zeker toegankelijk is voor jongeren vanaf 13 jaar.

Naast het feit dat het boek snel wegleest, wordt er ook een belangrijk deel van recente geschiedenis besproken. Dit is dus een boek dat perfect vakoverschrijdend in de lessen gebruikt kan worden om zo meer te focussen op de Tweede Wereldoorlog. Bepaalde aspecten worden uitgelicht om zo een nieuw beeld te werpen op de gebeurtenissen die toen hebben plaatsgevonden. Zo hebben zij ook hun eigen groet, slogan, leider,… Doordat de groep ook op weerstand botst, kan jij je als lezer inbeelden hoe dat in deze periode gegaan moet zijn. Onderling was er onrust, maar als buitenstaander moest je echt op je hoede zijn. Ik vind het goed dat dit in de verf wordt gezet omdat dit nog meer eens wijst op het feit dat groepsdruk negatief kan uitdraaien.

De personages zijn niet uitgebreid uitgewerkt. Dat is niet iets wat mij stoorde omdat ik vooraf al had verwacht dat dit niet aan de orde ging zijn. Je kan met dit kleinschalig aantal bladzijdes niet het beoogde effect van betrokkenheid bereiken. Ondanks dat vond ik wel dat je veel wist over Ben Ross en Laurie. De anderen werden wat meer naar de achtergrond verplaatst.

Ik kan dus zeggen dat dit een boek is dat zeker zal aanspreken in de klas. Een veel besproken onderwerp wordt aangehaald in dit boek en vervolgens verplaatst naar de leefwereld van de jongeren. Bepaalde vragen rond manipulatie worden ook meteen beantwoord, want op één bepaald gebied hadden de leerlingen van Ben Ross natuurlijk gelijk. Hoe heeft zoiets ooit kunnen gebeuren? Het antwoord op deze vraag, ontdek je zelf in ‘De Golf’.