Aangrijpend

Levend verlies van Karin van der zwam
Levend verlies, hoe het leven weer op pakken als je een dierbaar iemand verliest zoals die was, die nog wel in leven maar fundamenteel anders is.
Samenvqtting:
David loopt snel, met zijn handen in zijn nek. Zelfs voordat hij duur was dat hij hoofdpijn had. Nog geen paniek, dat komt vaker voor, het komt een enorme door alle opwinding van de avond. Maar toen zei hij nog iets, en ik voelde mijn hartzakken. 'Het is een foute boel, mam, ik heb ook pijn in mijn nek en dat had ik ook.'
Karin, Peter en hun drie kinderen, David, Rivka en Mees zijn op vakantie in Thailand. Ze
genieten volop, totdat David plotseling over hoofdpijn klaagt. Meteen zijn ze terug in 2012. Gillend van de hoofdpijn werd David toen naar het ziekenhuis gebracht. Daar constateerden ze een AVM, de arterioveneuze malformatie:of, een kluwen spaghetti van bloeding.
Hij herstelde er redelijk van en al was het opnieuw kloppen van een bloedvat mogelijk, ze bevatten zo veel mogelijk gewoon door te leven. Tot het in Thailand gaat het mis. Wekenlang leven ze in Thailand tussen hoop en vrees. Uiteindelijk mag ze David mee terug naar Nederland nemen. Maar hij zal nooit zee. Wat dat betekent voor Karin en Peter en hun gezin beschrijft Karin in dit boek.
Een indringend, openhartig en aangrijpend verhaal over leven met serieus hersenletsel.

Boek is geschreven door de moeder. In vlotte en begrijpelijke taal. Ze leren van David. Hoe je kunt leven in het moment en kwaliteit van leven buiten opleiding, carrière en vergaren van spullen.
Ze beschrijft zo prachtig hoe vooral de moeder met de dingen omgaat. Waar ze bv tegenaan lopen. Moeder voelt zich afwisselend moe , verdrietig of blij. Genieten van het moment
Hij wordt overgebracht naar revalidatie centrum in Nederland.
Gaat vooruit. Maar diverse klachten. Hersenen vuren opgericht signalen af en daardoor bv misselijk. Ik leer hier veel van daar ik afgelopen februari een beroerte gehad heb en keihard aan het revalideren ben om verbetering te krijgen in bv balans en krachtherstel in linkerbeen en linkerarm.
Ik snap bv mensen niet dat ze weinig begrip tonen. Dat ik bv nog niet herstelt ben.ik zie er namelijk goed eruit. Mijn karakter is ook verandert. Ik kan zomaar uit mijn slof schieten of me ergens aan ergeren.
Ik moet veel geduld hebben qua vooruitgang. Hele kleine stapjes vooruit.
Het boek is confronterend,aangrijpend, maar boeiend geschreven. Ik herken meerdere dingen. Echt een aanrader voor mensen met NAH en hun omgeving. Want om zo maar te zeggen ik ken mensen met NAH daar kan ik niets mee.