Lezersrecensie
Prachtig boek
Voor mij een onbekende schrijfster die ervoor heeft gezorgd dat ik het boek in een paar dagen uit had. De schrijfstijl van Claire King zorgt ervoor dat de lezer zich direct op het Franse plattenland bevindt. De verbeeldingskracht is sterk en op bijna romantische wijze geschreven. Bovendien is het geschreven vanuit het perspectief van Pea en dit zorgt ervoor dat je als lezer zijnde in de leefwereld van een kind terecht komt.
Pea is een vijfjarig meisje wat redelijk wijs is voor haar jonge leeftijd. In het boek is dit terug te vinden door verschillende opmerkingen, gemaakt door Pea. Hierbij laat zij haar fantasie de vrije loop.
De moeder van Pea is depressief en gaat niet op juiste wijze om met de opvoeding. Wanneer de lezer hierover nadenkt kunnen de handelingen van Maman hartverscheurend zijn. Echter, Pea is een positief kind die op haar manier tracht te zorgen voor haar moeder. Dit lijkt de pijn die de lezer voelt te verzachten.
Aanvankelijk wordt het gevoel gecreëerd dat er iets niet helemaal pluis is. Pea kiest in dit geval vermoedelijk niet bewust voor een positieve inslag, maar onbewust voor een overlevingstechniek. Voor de lezer is dit pijnlijk om te ontdekken.
Ik had gewenst dat King minder snel tipjes van de sluier zou weggeven, zodat de lezer tot zeker halverwege het boek wordt misleidt.
Op het eind van het boek trekt het verhaal een sprintje en wordt enigszins een helikopterview toegepast. Claude maakt als het ware een korte samenvatting van het boek door Pea te beschrijven. Het zou geen feelgoodboek zijn als alles weer goed komt! Hiermee verdwijnt ook de opgebouwde haat jegens moeder en zorgt ervoor dat op het eind van het verhaal bij de lezer toch nog tranen vallen.
Het boek krijgt van mij een 9. Over het algemeen kwam het traag op gang, maar door de uitstekende schrijfstijl blijf je het boek keer op keer pakken en heb je het in een paar dagen zomaar uit.
De titel komt op letterlijke wijze summier terug in het boek. Naar mijn mening geeft het kort weer welke verbeeldingskracht Pea heeft.
Pea is een vijfjarig meisje wat redelijk wijs is voor haar jonge leeftijd. In het boek is dit terug te vinden door verschillende opmerkingen, gemaakt door Pea. Hierbij laat zij haar fantasie de vrije loop.
De moeder van Pea is depressief en gaat niet op juiste wijze om met de opvoeding. Wanneer de lezer hierover nadenkt kunnen de handelingen van Maman hartverscheurend zijn. Echter, Pea is een positief kind die op haar manier tracht te zorgen voor haar moeder. Dit lijkt de pijn die de lezer voelt te verzachten.
Aanvankelijk wordt het gevoel gecreëerd dat er iets niet helemaal pluis is. Pea kiest in dit geval vermoedelijk niet bewust voor een positieve inslag, maar onbewust voor een overlevingstechniek. Voor de lezer is dit pijnlijk om te ontdekken.
Ik had gewenst dat King minder snel tipjes van de sluier zou weggeven, zodat de lezer tot zeker halverwege het boek wordt misleidt.
Op het eind van het boek trekt het verhaal een sprintje en wordt enigszins een helikopterview toegepast. Claude maakt als het ware een korte samenvatting van het boek door Pea te beschrijven. Het zou geen feelgoodboek zijn als alles weer goed komt! Hiermee verdwijnt ook de opgebouwde haat jegens moeder en zorgt ervoor dat op het eind van het verhaal bij de lezer toch nog tranen vallen.
Het boek krijgt van mij een 9. Over het algemeen kwam het traag op gang, maar door de uitstekende schrijfstijl blijf je het boek keer op keer pakken en heb je het in een paar dagen zomaar uit.
De titel komt op letterlijke wijze summier terug in het boek. Naar mijn mening geeft het kort weer welke verbeeldingskracht Pea heeft.
1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Richelle
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
