Slaapverwekkend

Ik heb 100 pagina's gelezen en leg het boek nu aan de kant, slaapverwekkend dit. Geen moment spannend, alleen maar voortsjokkend gezemel.

De auteur wordt veel geprezen om zijn schrijfstijl; ik haak er juist op af. De schrijver probeert zo veel intelligente kennis te verwerken dat het storend wordt. Het ademt voor mij zoiets als 'kijk eens hoeveel ik weet'.
Te veel informatie kan ook slaapverwekkend werken. Neem nu de volgende zinnen: 'Liam was nog geen Mike Trout, maar hij speelde Little League bij Redmond Ridge en had een slaggemiddelde van .387.' Who cares?...
Of: 'Op YouTube had hij een zwart-witfilmpje gevonden van een Engelse tv-show uit 1964 die Don't Knock the Rock heette, waarin Jerry Lee Lewis een publiek van studenten dat zich om zijn vleugel verdrong tot A whole lotta shakin' waanzin dreef.' Who cares?...
Allemaal nodeloze info waarmee voortdurend gestrooid wordt. Wil de schrijver, nogmaals, laten zien hoe erudiet hij is? Het leidt af van het verhaal en verbindt je minder met de karakters.

Blij dat ik niet verder hoef te lezen, cq wurmen. Pfoe.