Animisme

Animisme: het geloof dat levenloze voorwerpen een ziel bezitten. Willem Jan Otten schrijft zijn roman "Specht en Zoon" vanuit een wel heel ongewoon perspectief. De verteller is namelijk een vooralsnog onbeschilderd schildersdoek. Hij wint er in 2005 de prestigieuze Libris literatuurprijs mee. Doordat het doek met zijn voorzijde naar de muur neergezet is, kan het in eerste instantie alles wat in het atelier van zijn " schepper" gebeurt alleen maar horen. Later als het gedraaid is komt daar het zien bij. Vanuit dit perspectief observeert en becommentarieert het doek de mens en zijn wereld als een onbeschreven blad met de naïviteit en verwondering als van een pasgeborene.
Het verhaal gaat lopen als de rijke zakenman Specht aan de schilder Vincent vraagt een portret te maken van zijn dode stiefzoon Singer. Maar wie zijn Specht en Singer eigenlijk en vertelt Specht wel de hele waarheid? Of moet Vincent de verhalen van de journaliste Minke geloven, met wie hij vreemdgaat terwijl zijn vrouw Lidewij op bevallen in het ziekenhuis ligt? Zij beweert namelijk dat Singer een van de vele (sex)slaafjes is van de pedofiele Specht en bovendien nog in leven is.
Meer wil ik niet over de verhaallijn kwijt om eventuele "spoilers" te vermijden. Specht en Zoon is een meervoudig gelaagde roman met veel dubbele bodems en bevat talloze verwijzingen naar thema's als geloof, schuld, boete en vergeving. Enige basiskennis van bijbel en geloof is bij lezing van dit boek een pluspunt, vanwege de bijna Reviaanse obsessie van de schrijver met religie.
Ik ga het boek in ieder geval nogmaals lezen, omdat ik de indruk heb bij eerste lezing toch wel het een en ander gemist te hebben. Echt een boek om te hebben en vaker ter hand te nemen!