Intrigerende titel

Toen ik het boek zag liggen in de winkel, werd mijn aandacht getrokken door de titel. En narcissen komen in allerlei menselijke en plantaardige vormen terug in het boek.
Ik heb genoten van het verhaal, de prachtige beschrijvingen van geuren, kleuren en landschappen. Het boek is een ode aan de vriendschap, maar tegelijkertijd zie je ook hier dat oprechte vriendschappen onder invloed van buitenaf, anders kunnen worden. De aanloop naar de tweede wereldoorlog veranderde mensen helaas.
Leuk vond ik dat het in de ik-vorm is geschreven. Hermann (Manno) vertelt een prachtig verhaal en deelt zijn bijzondere leven in Nederland en in Oostenrijk. Het steeds weer terugkeren van Béla na zijn dood (in de vorm van innerlijke dialogen) vond ik zelf op een gegeven moment wat storend, omdat de roman een en al realiteit uitstraalt, en dit naar mij idee daar afbreuk aan deed.
Al met al een prachtig boek dat mij motiveert om ook het eerder verschenen werk 'Viktor' te gaan ontdekken.