Lezersrecensie
Ontroerend familieverhaal en bron van informatie
‘Toen de kraaien…’ van Willem Frederik Erné is een combinatie van fictie en non-fictie. Behalve informatie over wie er in de wereld nu écht aan de touwtjes trekt, is Erné’s vierde roman een ontroerend familieverhaal met goed gepaste humor. ‘Toen de kraaien…’ is na ‘Oogst van de angst’ Erné’s tweede roman over de ‘coronacrisis’.
Het hoofdpersonage, Marcus Dumoulin, heeft al vanaf het begin van deze ‘crisis’ in de gaten dat er totaal niets klopt van het overheidsnarratief. Hij wil graag weten of zijn vader, de briljante, dwarse Herbert Dumoulin, ook in de leugenpraatjes zou zijn getrapt. Herbert is overleden toen Marcus achttien was, dus betrekt hij de informatie over zijn vader van bejaarde familieleden. Ook (hoog)bejaarde kennissen doen een duit in het zakje. Tijdens de zoektocht naar zijn vader stuit Marcus op minder positieve trekjes van deze markante persoon. Maar Herbert Dumoulin is een prachtkerel en een genie op het gebied van de naoorlogse kerkorgelbouw.
Quote:
“Je vader besluit met te beschrijven hoe hij zijn fiets uit de drek trok, compleet met een fonetische imitatie van het geluid dat dit maakte en een beschrijving van de stank. Hij laat er een daverende lach op volgen en zegt: “Skål für gamle Danmark”. Dat betekent zoveel als “Proost! Op het goeie, ouwe Denemarken”, maar für is natuurlijk Duits. Iedereen proost beleefd mee en prijst zwijgend de Heer wanneer je vader gaat zitten en de rest van de maaltijd zijn mond houdt.”
Erné wisselt Marcus’ familiegeschiedenis af met de huidige situatie (tweespalt) in diens leven, en met gedegen info over o.a. bekende historische figuren, Big Pharma en geheime genootschappen. Het is duidelijk dat hij zeer uitgebreid onderzoek heeft verricht naar alles wat hij benoemt in ‘Toen de kraaien…’ Vooral het betoog van Sebastiaan van Itterbeecke is heel interessant.
Quote:
“De wereld wordt dus geregeerd door één duizendste promille van de mensheid. En die duizendste promille bezit ook nog eens verreweg de meeste rijkdom op aarde. Dus zodra iemand het weer eens over die almachtige één procent heeft, weet u wat u zeggen moet.”
Quote:
“Johannes van Patmos, de schrijver van het laatste boek van het Nieuwe Testament van de christelijke Bijbel, Apocalyps, meestal Openbaring genoemd, heeft het er al over. Hij noemt zes-zes-zes het merkteken of getal van het beest, waarmee de antichrist iedereen in de eindtijd wil brandmerken. Wie dit weigert, kan niet kopen en verkopen. Een soort qr-code, dus.”
Erné’s dialogen zijn levensecht en zijn schrijfstijl is meer dan vlot en zeer beeldend. Alsof je naar een film kijkt. De tekst hapert nergens. Er staan fraaie vondsten in, zoals ‘failliet gemaatregeld’, ‘begenadigd toetsendrukker’, ‘tzatziki-tovenaar’, ‘dolma-vouwer’ en ‘Pipo Pronkpantoffel’. De passages over de historische personen zijn het lastigst om te lezen. Die moet je soms een paar keer doornemen om te begrijpen wat de auteur bedoelt. Vooral als geschiedenis niet echt je hobby is.
Al met al is ‘Toen de kraaien…’ een verfilming of tv-serie waard. En mocht dat er niet van komen, de roman verdient sowieso een plaats in elke boekwinkel en bibliotheek!
Ik zou het boek alleen al hebben gekocht vanwege de intrigerende cover. Na het lezen begrijp ik waarom de auteur voor deze afbeelding op de voorkant heeft gekozen. Wie niet kan of wil zien, heeft geen ogen nodig. Wie wil weten waarom de roman ‘Toen de kraaien…’ heet, zal deze eyeopener zelf moeten lezen.
Uitgeverij DeWielen2
ISBN: 9789082765335
Paperback, 337 pagina’s
Het hoofdpersonage, Marcus Dumoulin, heeft al vanaf het begin van deze ‘crisis’ in de gaten dat er totaal niets klopt van het overheidsnarratief. Hij wil graag weten of zijn vader, de briljante, dwarse Herbert Dumoulin, ook in de leugenpraatjes zou zijn getrapt. Herbert is overleden toen Marcus achttien was, dus betrekt hij de informatie over zijn vader van bejaarde familieleden. Ook (hoog)bejaarde kennissen doen een duit in het zakje. Tijdens de zoektocht naar zijn vader stuit Marcus op minder positieve trekjes van deze markante persoon. Maar Herbert Dumoulin is een prachtkerel en een genie op het gebied van de naoorlogse kerkorgelbouw.
Quote:
“Je vader besluit met te beschrijven hoe hij zijn fiets uit de drek trok, compleet met een fonetische imitatie van het geluid dat dit maakte en een beschrijving van de stank. Hij laat er een daverende lach op volgen en zegt: “Skål für gamle Danmark”. Dat betekent zoveel als “Proost! Op het goeie, ouwe Denemarken”, maar für is natuurlijk Duits. Iedereen proost beleefd mee en prijst zwijgend de Heer wanneer je vader gaat zitten en de rest van de maaltijd zijn mond houdt.”
Erné wisselt Marcus’ familiegeschiedenis af met de huidige situatie (tweespalt) in diens leven, en met gedegen info over o.a. bekende historische figuren, Big Pharma en geheime genootschappen. Het is duidelijk dat hij zeer uitgebreid onderzoek heeft verricht naar alles wat hij benoemt in ‘Toen de kraaien…’ Vooral het betoog van Sebastiaan van Itterbeecke is heel interessant.
Quote:
“De wereld wordt dus geregeerd door één duizendste promille van de mensheid. En die duizendste promille bezit ook nog eens verreweg de meeste rijkdom op aarde. Dus zodra iemand het weer eens over die almachtige één procent heeft, weet u wat u zeggen moet.”
Quote:
“Johannes van Patmos, de schrijver van het laatste boek van het Nieuwe Testament van de christelijke Bijbel, Apocalyps, meestal Openbaring genoemd, heeft het er al over. Hij noemt zes-zes-zes het merkteken of getal van het beest, waarmee de antichrist iedereen in de eindtijd wil brandmerken. Wie dit weigert, kan niet kopen en verkopen. Een soort qr-code, dus.”
Erné’s dialogen zijn levensecht en zijn schrijfstijl is meer dan vlot en zeer beeldend. Alsof je naar een film kijkt. De tekst hapert nergens. Er staan fraaie vondsten in, zoals ‘failliet gemaatregeld’, ‘begenadigd toetsendrukker’, ‘tzatziki-tovenaar’, ‘dolma-vouwer’ en ‘Pipo Pronkpantoffel’. De passages over de historische personen zijn het lastigst om te lezen. Die moet je soms een paar keer doornemen om te begrijpen wat de auteur bedoelt. Vooral als geschiedenis niet echt je hobby is.
Al met al is ‘Toen de kraaien…’ een verfilming of tv-serie waard. En mocht dat er niet van komen, de roman verdient sowieso een plaats in elke boekwinkel en bibliotheek!
Ik zou het boek alleen al hebben gekocht vanwege de intrigerende cover. Na het lezen begrijp ik waarom de auteur voor deze afbeelding op de voorkant heeft gekozen. Wie niet kan of wil zien, heeft geen ogen nodig. Wie wil weten waarom de roman ‘Toen de kraaien…’ heet, zal deze eyeopener zelf moeten lezen.
Uitgeverij DeWielen2
ISBN: 9789082765335
Paperback, 337 pagina’s
3
Reageer op deze recensie
