Matthew Quick kan schrijven.

Ik heb een gratis exemplaar van dit boek gekregen van de uitgeverij.
Toen ik op de boekenbeurs zag dat er een nieuw boek uit zou komen van Matthew Quick, werd ik meteen enthousiast. Ik ben sinds ik Gefeliciteerd, Leonard Peacock heb gelezen overtuigd van Matthew Quicks schrijftalent en hij stelde me ook met Boy21 niet teleur. Zijn personages zijn altijd 3D, de situaties waarin de personages zich bevinden en de beslissingen die ze moeten nemen zijn nooit zwart-wit en je krijgt in elk boek een dosis realiteit te verwerken. In dit boek is een van de thema's criminaliteit en de effecten die misdaden op mensen kunnen hebben, zowel lichamelijk als mentaal. En zoals ook in Leornard Peacock waren ook de volwassenen in dit boek weer echte mensen, soms betrouwbaar, soms niet. Ik mis dat soms in Young Adult boeken. De volwassenen zijn vaak niet belangrijk in de verhalen, terwijl ze in het leven van jongvolwassenen toch wel degelijk belangrijk zijn. De ouders, de docenten, de mensen op straat en de buren bepalen veel van je leven door wat ze doen of wat ze niet doen. Matthew Quick stopt deze mensen altijd in zijn verhalen en laat ze ook daadwerkelijk dingen doen (en laten) die een impact hebben op de andere personages.
Hierdoor durf ik met overtuiging te zeggen: Matthew Quick kan schrijven!