Reizigersnostalgie

Als meisje van tien wilde ik een tijdlang dolgraag zigeunerin worden. Ik had een geromantiseerd beeld van rondreizen in een huifkar, kleurige jurken en avonden vol dans en muziek. Eenmaal volwassen werd ik iets heel anders, al bleef ik altijd reizen en dansen.
Met haar boek ‘Rollemanschiksie’ brengt Marianne Schenderling een deel van dat oude verlangen weer terug in mijn herinnering. Aan de hand van de levens van vier generaties vrouwen beschrijft ze het verhaal van een reizigersfamilie. Het verhaal begint in de huidige tijd bij Raji, die naar de universiteit wil. Dat is ongebruikelijk, maar haar overgrootmoeder Klara en haar grootmoeder Crina zorgen ervoor dat ze haar wens kan doorzetten. Omi Klara is weggelopen van huis en liefdevol opgenomen door de reizigers. Haar dochter Crina trouwt met Yanoro. Ze krijgen een dochtertje, Afina, maar helaas loopt hun relatie stuk. Afina trekt naar Spanje, waar ze flamenco leert dansen en haar geliefde Gunari leeft kennen. Hoogzwanger keert ze terug naar haar familie, waar ze bij de bevalling van Raji overlijdt. Zo wordt Raji opgevoed door haar omi Klara en oma Crina. Raji ontdekt de liefde met Charlie, en als ze hem uiteindelijk voorstelt aan haar familie blijkt deze roman een mooi rond verhaal te zijn.
Het verhaal is prachtig geschreven en leest als een trein (ik las het in twee dagen uit). Knap hoe Schenderling op een kleurrijke manier veel wetenswaardigheden over het reizigersleven in het verhaal weet te weven. Ook is er volop aandacht voor de gerechten die gekookt worden (er is zelfs een apart receptenboekje van gemaakt).
Dit boek las ik met heel veel plezier, het is zeker een aanrader!